Прафесія міліцыянера патрабуе выключнай
метадычнасці ў выкананні сваіх службовых абавязкаў. Што і зразумела:
супрацьстаянне злачыннасці — не справа, дзе можна дапускаць нейкія ўхіленні ад
устаноўленых правілаў. Аднак заўсёды існуе верагоднасць, што рашаючую кропку ў
складанай сітуацыі ўдаецца паставіць, дзякуючы выпадковаму збегу абставін,
нечаканай падказцы, успышцы інтуіцыі.

Аб  выпадках, дзе гэтыя непрадказальныя
фактары праявілі сябе ў поўнай меры, напярэдадні прафесійнага свята ўзгадваюць
работнікі розных падраздзяленняў РАУС.

Участковы інспектар міліцыі лейтэнант Віталь Пінголь:

— Неяк сыну на дзень нараджэння падарылі
сабаку рэдкай пароды саншы. Лічыцца яна паляўніча-вартаўнічай і вельмі хутка
засвойвае тое, чаму яе вучыць чалавек. Тое-сёе з арсеналу службова-вышуковай
работы мы з ім і “праходзілі” — каб цікавей бавіць вольны час.

Аднойчы ў горадзе ўгналі аўтамабіль, а праз
дзень на адной з яго ўскраін адбылося транспартнае здарэнне: машына папсавала
агароджу прыватнай сядзібы. Вырашыў паглядзець на гэтае месца і паказаць яго
сабаку — можа што заўважыць.

Абнюхаўшы некалькі кавалкаў пластыку, якія
ляжалі каля пашкоджанага плоту, Рэкс упэўнена пабег да… размешчанай побач
прыбіральні.  Там ляжаў сарваны з угнанай машыны дзяржнумар!

Выявіць бліжэйшы дом, дзе пражываюць асобы з
асацыяльнымі паводзінамі, і затрымаць іх для разбіральніцтва аказалася справай
зусім простай. Калі праводзілася затрыманне, кампанія якраз займалася вырабам
экстракцыйнага опію.  Тубыльцы наркатычнага прытону амаль адразу
прызналіся ў здзяйсненні ўгону і дадалі, што ў хуткім часе пасля ўжывання
наркотыкаў збіраліся ўзяцца за  разборку крадзенага аўтамабіля.

Так што калі б не нюх малайчыны Рэкса, наўрад
ці ўгнаная машына вярнулася б да гаспадара цэлай.

Старшы ўчастковы інспектар інспекцыі па справах непаўналетніх маёр

Аляксандр Патапейка:

— У 2010 годзе на Алеі герояў былі 
разбіты адразу 4 мемарыяльныя пліты. Гэтая падзея выклікала вялікі грамадскі
рэзананс, і, натуральна, у яе раскрыцці была задзейнічана ІСН.

Побач з Алеяй знаходзіцца СШ № 1, таму адразу
пачаў апытанне яе вучняў і настаўнікаў. Паразмаўляў недзе з сотняй чалавек —
ніхто вулічных вандалаў не бачыў. Напрыканцы дня галава гудзела ад стомы, а
перад вачамі чамусьці  ўпарта стаяў убачаны на дошцы аднаго з класаў
матэматычны прыклад, у якім ад адной лічбы адымалася другая. Раптам зразумеў,
што школьная матэматыка дае выдатную падказку!

З наступнай раніцы паспрабаваў метадам
адымання вызначыць, у які час ніхто ўвогуле не мог бачыць зламыснікаў. Як
высветлілася, такая “мёртвая зона” сапраўды ўзнікае ў другой палове дня і
доўжыцца 15 хвілін.

У “вылічаны” час ужо знаходзіўся непадалёку
ад Алеі герояў — было цікава праверыць уласныя матэматычныя разлікі. Яны
аказаліся дакладнымі: на ўласныя вочы ўбачыў, як двое школьнікаў з разбегу
збіваюць рукамі яшчэ некалькі мемарыяльных пліт. Хлопчыкі-другакласнікі былі
зусім маленькімі, і нікому б у галаву не прыйшло, што  яны здолеюць
зваліць і разбіць цяжкія гранітныя помнікі. 

Оперупаўнаважаны аддзела па барацьбе з
эканамічнымі злачынствамі лейтэнант Сяргей Трухановіч:

— Барацьба з правапарушэннямі ў гаспадарчай
сферы мае такую спецыфічную рысу: зламыснікі звычайна ведаюць пра тое, што пра
іх ведае АБЭЗ. І, зразумела, робяць усё магчымае, каб пакідаць як мага меней
слядоў незаконнай дзейнасці. У сваю чаргу супрацоўнікам нашага аддзела
даводзіцца ўвесь час шукаць новыя, нечаканыя метады пошуку патрэбных улік — каб
збіць з панталыку “прадугледзеўшых усе дробязі” раскрадальнікаў маёмасці.

Часам выявіць эканамічнае злачынства
дапамагае ўдумлівы аналіз звычайных чутак. Яны, няхай і ў скажонай
форме, амаль заўсёды распаўсюджваюць фрагменты вельмі карыснай інфармацыі.
Правільна і хутка склаўшы іх у своеасаблівы мысленны “пазл”, можна атрымаць
ня-дрэнны “ўлоў”.

Аднойчы такім “уловам” стала затрыманне
на месцы злачынства вадзіцеля бензавоза і перакупшчыка-“салярачніка”, якія ў
момант з’яўлення супрацоўнікаў АБЭЗ перакачвалі 200 літраў дызпаліва і 60 —
бензіну ў падрыхтаваныя каністры. Канешне, пра асобы канкрэтных зламыснікаў мы
не ведалі нічога, а вось час і месца, дзе ў гэты дзень існавала найвышэйшая
верагоднасць незаконнага гандлю палівам, чуткі “расказалі” дакладна.

Начальнік крымінальна-выканаўчай інспекцыі маёр Уладзімір Хашкоўскі:

—  Здараецца, што пры раскрыцці
злачынства можа ўключыцца свайго роду звышадчуванне — так званая “міліцэйская чуйка”.

Неяк падчас майго дзяжурства па райаддзелу
паступіла паведамленне аб тым, што невядомыя асобы накінуліся з нажом на
жанчыну ў “чаромушках”. Аператыўная група пачала агляд прылягаючай тэрыторыі,
але адчуваю, што робім не тое. Сапраўды: хвілін праз 40 такое ж рабаўніцтва
адбылося зусім у іншым месцы. Калі прыбылі туды, убачыў пакінуты адным з
рабаўнікоў след. У галаве нешта шчоўкнула і адразу зразумеў, куды трэба рушыць.
Разам з нарадам ППСМ хутка дабеглі да аднаго з дамоў — і тыя ж сляды ўбачылі
зноў. У пустым хляве затрымалі падазронага п’янага мужчыну, у доме — другога.
Там жа знаходзіўся ўкрадзены ў адной з жанчын мабільны тэлефон.

Як высветлілася, рабаўнікі былі паднагляднымі
асобамі, таму кожнага з іх ведаў аса-біста, не раз наведваў па месцы жыхарства.
Ну а характэрныя прыкметы слядоў абутку запомніў інстынктыўна. У патрэбны
момант гэты ўспамін і паставіў усё на свае месцы — цяжкае злачынства было
раскрыта ўсяго за 90 хвілін.

Падрыхтаваў Дзмітрый САЎРЫЦКІ.