Гэтага маршрута няма ў раскладзе, але сустракалі і праводзілі яго вельмі ўрачыста сотні людзей. Сёлета пасажырамі “Цягніка памяці” сталі 200 школьнікаў з Беларусі, Расіі, Арменіі і Кыргызстана. Сярод іх і вучань СШ № 4 Ілья Казак.

Незвычайнае падарожжа юнага асіпаўчаніна пачалося 22 чэрвеня ў Брэсце. За           16 дзён разам з іншымі падлеткамі Ілья наведаў 14 беларускіх і расійскіх гарадоў. Праект “Цягнік памяці” прайшоў у рамках X Форуму рэгіёнаў Беларусі і Расіі. У час падарожжа юнакі і дзяўчаты пазнаёміліся з гістарычнымі і культурнымі аб’ектамі розных гарадоў, наведалі знакавыя месцы, звязаныя з Вялікай Айчыннай вайной, паразмаўлялі з ветэранамі, сталі ўдзельнікамі тэматычных сустрэч.

— Калі ўсё пачалося, нават не ўяўляў, што мяне чакае, — дзеліцца ўражаннямі Ілья Казак. — Па-першае, пасябраваў з вялікай колькасцю хлопцаў і дзяўчын з розных краін. Вельмі спадабалася, як арганізатары садзейнічалі зносінам паміж удзельнікамі падарожжа. Напрыклад, у адным купэ маглі ехаць чатыры нацыянальнасці: беларус, расіянін, кіргіз і армянін. І гэта было супер! У кожнага свой менталітэт, было вельмі цікава знаходзіць агульную мову і даведвацца пра іх родныя краіны.

Кожны дзень сустракалі ў новым горадзе і атрымлівалі там столькі ўражанняў, што раней можна было атрымаць толькі за месяц. Мы ўбачылі ваенна-гістарычную рэканструкцыю бітвы ў Брэсцкай крэпасці, патрапілі на свята выпускнікоў “Алые паруса” ў Санкт-Пецярбургу. Гісторыя Валгаграда, як яго яшчэ называюць “горада на касцях”, прабірала да мурашак. Яшчэ вельмі спадабалася прырода Рэспублікі Башкаркастан. Шмат чаго даведаўся з гісторыі Расіі.

Для мяне, як напэўна і для іншых, стаць удзельнікам праекта — вялікі гонар. Насычанае ведамі, знаёмствамі, эмоцыямі і ўражаннямі падарожжа назаўжды застанецца ў памяці як адно з самых яркіх. Упэўнены, што адлегласці не парушаць сувязі паміж новымі сябрамі, бо мы працягваем нашы зносіны праз сацсеткі, а з некаторымі рабятамі пабачымся зусім хутка, калі яны, як плануюць, прыедуць у нашу сталіцу.