Гэтай прафесіяй Уладзімір Міхайлавіч авалодаў яшчэ ў юнацтве: яго прыцягвала работа не проста на аўтамабілі, а на магутным кране, які падымае і перамяшчае грузы, забяспечвае мантажныя, зборачныя, пагрузачныя работы. Атрыманая спецыяльнасць была запатрабаванай і ў час службы ў арміі.

Пасля дэмабілізацыі юнаку захацелася асвоіць яшчэ і прафесію машыніста цеплавоза. Пасля вучобы ён 11 гадоў працаваў у лакаматыўным дэпо, але пасля вырашыў “збочыць з рэек” і перасеў з лакаматыва ў кабіну аўтакрана. Прыкладна па дзясятку гадоў рабіў у “Дзяржрэзерве” і “Водаканале”, каля года — на будоўлях поўначы Расіі, а тры гады назад перайшоў у ПБУП “ЮніСпецБуд”.

І цяпер ніводны аб’ект, на якім задзейнічана прадпрыемства, не абыходзіцца без кранаўшчыка Валчка. Будучы гандлёвы цэнтр (былы рэстаран “Пралеска”), РАУС, дамы, дарогі, сельскагаспадарчыя пабудовы, ваенныя аб’екты — дзе толькі не пакінуў след спецыяліст разам са сваёй машынай.

Дарэчы, кран, на якім ён працуе, даволі новы, да таго ж даўжыня стралы яго дасягае 33 метры, што на пяць больш, чым у “стальных калег” з іншых арганізацый Асіповіччыны. Гэта забяспечвае большыя манеўранасць і вышыню перамяшчэння грузаў. Машына сучасная, з праграмным кіраваннем, на якой працаваць даволі цікава. А, улічваючы стаж і вопыт, Уладзімір Міхайлавіч выканае любую работу прафесійна, хутка і акуратна.