У фокусе — дзве Кацярыны. Маладыя спецыялісты працуюць на станцыі Асіповічы толькі тры месяцы, але ўжо заслужылі павагу калег

Дзяўчаты маюць аднолькавыя імёны, атрымалі адну спецыяльнасць, працуюць у адным калектыве, а вось шлях у прафесію ў кожнай быў свой.
Кацярына Гарадзецкая скончыла Лапіцкую СШ, затым Аршанскі каледж па спецыяльнасці “Арганізацыя перавозак і ўпраўленне на чыгуначным транспарце”. Работу на чыгунцы дзяўчына выбрала па матуліным прыкладзе — Ларыса Іванаўна працуе дзяжурным па станцыі Лапічы — і задаволена, што яе рабочае месца ў родным райцэнтры. Адаптавалася на станцыі Асіповічы даволі хутка, а тое, што рух праз наш чыгуначны вузел досыць напружаны, маладому спецыялісту толькі падабаецца, бо ціш і спакой ніколі не былі па душы.
Кацярына Глебава вырасла ў Бабруйску. Прафесію па спецыяльнасці “Арганізацыя перавозак на чыгуначным транспарце” атрымала ў Гомельскім чыгуначным каледжы. Бацькі, хоць і не працуюць на стальной магістралі, але параілі дачцэ гэтую сферу дзейнасці як найбольш стабільную і надзейную. І выбраная прафесія прыйшлася дзяўчыне па душы. Калектыў, у які яна трапіла, ёй таксама спадабаўся: старэйшыя калегі заўсёды гатовы дапамагчы, падказаць. З цягам часу Кацярына плануе працягнуць адукацыю ў БелДУТ.
Абедзве выпускніцы прыняты на пасаду аператара пры дзяжурным па станцыі. Працуюць яны ў розныя змены, а выконваюць адну і тую ж работу: афармляюць адпаведную дакументацыю на цягнікі, якія прыбываюць і адпраўляюцца са станцыі. А яшчэ пастаянна вядуць перамовы з цягніковымі дыспетчарамі, вагонным дэпо, цэнтрам упраўлення перавозкамі.
Напружаная работа, пастаянныя стасункі з калегамі з розных падраздзяленняў, адчуванне дачынення да дзейнасці Беларускай чыгункі — гэта тое, што падабаецца дзяўчатам у іх рабоце. Абедзвюх задавальняе і тое, што маладых спецыялістаў забяспечваюць жыллём, а значыць, ёсць усе падставы замацавацца на першым рабочым месцы на доўгія гады.