Три проблемы дома № 20, который стоит по улице Социалистической в Осиповичах

Дом № 20, які стаіць на вуліцы Сацыялістычнай, быў бы самым звычайным, калі б не тры яго асаблівасці. Старонні назіральнік іх можа і не заўважыць, а вось існаванню мясцовага насельніцтва яны надаюць каларыт. Прычым даволі спецыфічнага кшталту, аб чым, уласна кажучы, і паведаміла адна з жыхарак узгаданага дома. Яе кантакты ёсць у рэдакцыі, але не ў персанальных даных справа.
На першым фота мы бачым так бы мовіць “трубу”, якую ўтварае сцяна дома № 20 і плот размешчанай па суседстве ўстановы дашкольнага выхавання — філіяла ДУА “Дзіцячы сад № 2”. Вядзе праход да гаспадарчых пабудоў — яны добра бачны на заднім плане. Гэтыя пабудовы ўтвараюць зацішны куток.
Сюды несвядомыя, але дасведчаныя грамадзяне ахвотна наведваюцца як у грамадскую прыбіральню. З аднаго боку, абуральнае бескультур’е. А з другога — на паўднёвым баку горада з магчымасцямі выканаць фізіялагічны абавязак не ўсё добра. Дапамагчы тут могуць адпаведныя пакоі ГЦК “Равеснік”, кінатэатра “Радзіма”, некаторых аб’ектаў гандлю і грамадскага харчавання. Але аб гэтых опцыях не кожны ведае, ды і пералічаныя ўстановы не ўвесь час адчыненыя. У адрозненне ад названага вышэй “зацішнага кутка”…
А яшчэ ў двары дома № 20 стаяць побач паўжывая бяроза і слуп з электрычнымі правадамі. Сухія галіны рана ці позна зламаюцца, а ўпасці яны могуць толькі на тыя правады. Добра, калі гэта скончыцца кароткім замыканнем і адключэннем нейкай колькасці кватэр ад гарадской электрасістэмы. А што будзе, калі аба-рваны провад застанецца пад токам?
І, нарэшце, кантэйнерная пляцоўка. Яна месціцца каля крамы “Еўраторг” і абсталявана належным чынам. Вось толькі ёмістасць кантэйнераў не разлічана на аб’ём смецця, які сюды прыносяць жыхары прылягаючых дамоў. Натуральна, у складзеных на зямлю мяхах з адыходамі хапае рэшткаў ежы, і яна прыцягвае бадзяжных жывёл. Мяхі сабакі разрываюць, смецце раскідваюць… А як пачынаецца чарговае “сабачае вяселле”, людзям становіцца зусім нявесела і думка, “калі ж нарэшце гэтыя праблемы будуць вырашаны”, прыходзіць у галовы многіх.
Вядома, што думка, якая авалодала масамі, абавязкова становіцца матэрыяльнай. Толькі вось хацелася б ведаць, калі гэтае пераўтварэнне стане явай.