Незвычайна, па-кляпчанамастоўску

Сярод населеных пунктаў, размешчаных на тэрыторыі Пратасевіцкага сельсавета, Кляпчаны Мост вылучаецца сваёй назвай. Заінтрыгаваныя, вырашылі пашукаць той дзівосны мост, які даў назву вёсцы. Даведаліся, што ў ёй зарэгістраваны толькі два чалавекі, астатнія ўласнікі дамоў толькі калі-нікалі наведваюцца. Дарэчы, за час экскурсіі не сустрэлі ніводнага.

Тры вуліцы, размешчаныя літарай “н”, на адной з якіх 15, на другой восем, на трэцяй сем дамоў — вось і ўвесь Кляпчаны Мост. Праехаўшы па цэнтральнай вуліцы з аднайменнай назвай, убачылі старэнькія хаты, пахіленыя гаспадарчыя пабудовы з зарослымі хмызам падворкамі — выгляд зусім нежылы. Большага аптымізму не ўсяліла і Кароткая вуліца. Хацелася ўжо завярнуць назад, але па журналісцкай звычцы вырашылі зазірнуць у самы аддалены куток вёскі, ахінуты лесам.

А паглядзець там было што. Кароценькая вуліца, парослая дзёрнам, але акуратна пакошаная, упіралася ў лясны гушчар. Абапал падворкі — адзін аднаго цікавейшы. Нібы на мультыплікацыйную здымачную пляцоўку трапілі! Размаляваныя фасады дамоў, альтанка-карабель, фігуркі буслоў, парсючкоў, штучныя грыбы і кветкі. Дзіцячыя горкі, арэлі і розныя забаўкі для дзяцей. На частаколе колішнія чыгуны з гарлачамі побач з якімі… каска, стылізаваная пад божую кароўку, а знізу — сучасная альпійская горка. Размаляваны казачнымі персанажамі калодзеж стварае ілюзію таго, што ім да цяперашняга часу карыстаюцца, пакуль добра не прыгледзішся: калаўрота няма, затое побач, у складзенай з каменю тумбы з лавай, віднеецца кранік, напэўна гаспадары ўжываюць артэзіянскую вадзіцу. І такі вось дызайн назіраецца на ўсёй гэтай частцы Кляпчанага Маста. Дзівацкае суседства: рамантычны веласіпед з напоўненым кветкамі кошыкам, побач — указальнік на Маскву, Берлін і чамусьці Амстэрдам; калекцыя матылькоў і вогнетушыцель; вясёлае сонейка і самаробная груша для боксу; ступа Бабы Ягі і строгі надпіс “Курэнне забаронена”…

Парадавала запрашэнне ў Кляпчаны Мост, толькі чамусьці яно напісана па-англійску, затое на лазні шыльда абвяшчае “Банька клепчанская” ўжо на рускай мове. На альтанцы — прызнанне ў любві да нашай краіны, а непадалёк — дзяржаўная сімволіка.

Дачная эклектыка прыцягвае да сябе ўвагу, адназначна стварае добры настрой, а яшчэ і сведчыць аб тым, што людзі, якія тут бавяць вольны час, — з добрым пачуццём гумару, любяць мясцовую прыроду і не могуць сядзець без справы нават у водпуску.

І хоць моста — ні з клёпкамі, ні без іх, — безумоўна ж, мы тут не знайшлі, але ніколькі аб тым не пашкадавалі.