Лізавета і Яраслаў Масленчанкі растуць у сям’і, дзе да педагагічнай дзейнасці адносіны асабліва трапяткія. Што і зразумела: абедзве бабулі, адзін з дзядуляў і маці рабят прысвяцілі сябе працы на педагагічнай ніве. Лізавета таксама вырашыла працягнуць дынастыю і пасля атрымання базавай адукацыі паступіла ў Рэчыцкі педагагічны каледж, дзе будзе асвойваць прафесію настаўніка замежнай мовы.

Васьмікласнік Яраслаў пакуль вызначаецца з выбарам, але перавагу аддае гісторыі. Гэта навука захапіла яго даўно і трывала. Асабліва цікавіць хлопца летапіс нашай краіны, асобы, іх гераічныя ўчынкі, Вялікая Айчынная вайна. Вывучэнню слаўнага мінулага ён прысвяціў і даследчую работу, якую пісаў пад кіраўніцтвам педагога СШ № 5 Андрэя Лянчэўскага. І наогул Яраслаў вядзе вельмі актыўны лад жыцця: вучыцца ў школе мастацтваў, любіць спяваць, танцаваць, з’яўляецца вядучым гарадскіх свят, удзельнічае ў іншых мерапрыемствах.

З малых гадоў палюбіла танцы і Ліза, яна скончыла харэаграфічнае аддзяленне дзіцячай школы мастацтваў, ахвотна выступала на шматлікіх канцэртах. Асабліва даспадобы ёй народныя танцы з цікавым сюжэтам і прыгожым малюнкам.

На пытанне, як яны з мужам выхоўваюць у дзяцей актыўную грамадзянскую пазіцыю, Крысціна Ігараўна адказвае: “Узгадваю адказ бабулі. Калі ў яе аднойчы пацікавіліся сакрэтамі выхавання, пачулі: “Я іх не выхоўваю. Яны ў мяне такімі нарадзіліся”. Можа ў тым і крыецца “педагагічная тайна” Крысціны і Андрэя Масленчанкаў, што яны занадта не маралізуюць, не дакараюць за кожную памылку, а самі сумленна жывуць, служачы прыкладам і пуцяводнай зоркай у жыцці сваіх дзяцей. І хоць тата па прафесіі не настаўнік (ён слесар кантрольна-вымяральных прыбораў і абсталявання), але да развіцця дзяцей ставіцца вельмі адказна, бо ўпэўнены, што сям’я іграе галоўную ролю ў жыцці чалавека.

Бацькі дапамагаюць дзецям зразумець іх нацыянальную прыналежнасць і ганарыцца ёю. Знаёмяць малодшае пакаленне з унікальнымі прыроднымі багаццямі краіны. Любімая кропка на карце краіны — Белавежская пушча, а на Асіповіччыне ёсць утульны куточак у Пратасевічах, дзе Масленчанкі любяць бавіць час.

— Наша сям’я стараецца наведваць месцы, звязаныя з важнымі гістарычнымі па-дзеямі, музейныя экспазіцыі, — расказвае Крысціна Ігараўна. — Бо, пазнаючы мінулае, можна зразумець цяперашнія падзеі і ўпэўнена глядзець у будучае. Падарожнічаючы па сваёй краіне, дзеці разумеюць таксама, наколькі багатая культура нашага народа. Але адных ведаў мала. Мы прымаем удзел у экалагічных ініцыятывах, конкурсах даследчага характару, накіраваных на вывучэнне роднага краю і яго гісторыі. Напрыклад, Яраслаў з’яўляецца членам творчага калектыву “Верас”, з задавальненнем наведвае тэатральны калектыў “Калейдаскоп”. Галоўнай задачай кожнага з бацькоў павінна стаць стварэнне ўмоў, якія дазволяць дзіцяці самастойна прыйсці да высновы аб значнасці плённай працы на карысць краіны, беражлівых адносін да культурнай і гістарычнай спадчыны.