Усіх удзельнікаў святочнага
мерапрыемства па ўшанаванні адораных вучняў “Зоркі надзеі” можна назваць
людзьмі, ідучымі ў нагу з часам, а сёлета гэта азначае — прадпрымальнымі:
развіваючы свае здольнасці, школьнікі ствараюць дадатковыя шанцы на паступленне,
цікавую работу, запатрабаванасць у будучым. I такіх хлопчыкаў і дзяўчынак на
Асіповіччыне вельмі многа.

 Пасля ўрачыстага абвяшчэння пачатку свята да
юных талентаў звярнуўся намеснік старшыні райвыканкама Аляксандр Шаўлюга. Ён
сказаў, што раён па праву ганарыцца поспехамі вучняў. Падзякаваў і настаўнікам,
якія робяць усё магчымае, каб развіваць у дзяцей зерне таленту. Аляксандр
Вікенцьевіч уручыў прэмію райвыканкама настаўніцы хіміі САШ № 3 Святлане
Зайцавай. Выхаванцы гэтага педагога найчасцей запрашаліся на сцэну для
ўзнагароджвання — юныя эколагі заваявалі славу не толькі ў раёне, але ў
вобласці, рэспубліцы і на міжнародным узроўні. А яшчэ Святлана Уладзіміраўна
выхоўвае не толькі цікавасць да таямніц прыроды, але і патрыятызм: яе вучаніцы
Дана Бадзеева і Аня Парахневіч па выніках удзелу ў міжнародным юніёрскім
конкурсе атрымалі запрашэнне на вучобу ў ВНУ Масквы без уступных экзаменаў, але
дзяўчаты вырашылі вучыцца ў Беларусі — яны лічаць, што кадры павінны заставацца
ў родным краі.

На мерапрыемстве была зроблена
спроба адкрыць формулу поспеху. Паступіла шмат розных прапаноў, лірычных і
практычных. Бадай, варта пагадзіцца з дырэктарам Лапіц-кай САШ Мікалаем
Пісь-мянковым: дзе работа, старанне, там і поспех. Хіба паспрачаешся?

Ніхто з таленавітых дзяцей не
застаўся без увагі: на сцэну запрашалася каля 200 вучняў! Гэта пераможцы і
прызёры рэспубліканскіх і абласных алімпіяд і конкурсаў, у тым ліку і
міжнародных, спартыўных спаборніцтваў, выхаванцы Цэнтра творчасці дзяцей і
моладзі, Клуба дзіцячага і юнацкага турызму і края-знаўства, Дзіцяча-юнацкага
клуба фізічнай падрыхтоўкі, Асіповіцкай раённай дзіцяча-юнацкай спартыўнай
школы. Для гарманічнага развіцця важна ўсё: веданне школьных прадметаў і ўменне
плаваць, схільнасць да вакалу і валоданне мастацтвам малявання. I нельга
дакладна вызначыць, што тут важней. Не засталіся без увагі і педагогі, якія
дапамаглі раскрыцца дзіцячаму таленту.

Падарункі, усмешкі,
віншаванні-пажаданні, яркія канцэртныя нумары — усё ў гэты дзень было для нашых
зорак. Iм толькі за-стаецца і далей захоўваць сваё гарэнне.

Валянціна КОРБАЛЬ.