Сям’ёй даражыць — шчаслівым быць

З сям’і пачынаецца жыццё чалавека

Спачатку мы дзеці, а на нейкім этапе абзаводзімся ўласнымі “ячэйкамі грамадства” і становімся бацькамі. У сям’і адчуваем сябе па-сапраўднаму абароненымі. Сям’я можа быць вялікая або маленькая. Галоўнае — дух, які пануе вакол. Запыталі ў землякоў, што ж для іх значыць сям’я.

Юрый Абмоін, г. Асіповічы:

— Сям’я для мяне — святое паняцце, аснова майго жыцця. Гэта каханне, узаемаразуменне. Гэта месца, куды хочацца вяртацца пасля працоўнага дня, дзе цябе любяць, цэняць, дзе табе цёпла і ўтульна. Мужчына і жанчына, заключаючы сямейны саюз, бяруць на сябе адпаведныя абавязкі. Прычым жаночыя часта не заўважаюцца. Да прыкладу, мужчына прыбіў дошку ці павесіў на сцяну свяцільнік — работа адразу бачна, а жанчына цэлы дзень завіхаецца па гаспадарцы: варыць, прыбірае, прасуе — і, на першы погляд, падаецца, што як быццам бы нічога і не рабіла. А ты прыходзіш дадому: там чыста, вячэра на стале, кожная рэч на сваім месцы — вось табе і шчасце, і лагода. Трэба паважаць жончыну працу, дапамагаць ёй і прывучаць да гэтага ўсіх дамашніх.

Ала Данільчык, аг. Свіслач:

— Сапраўдная  сям’я — гэта муж, трое нашых сыноў, родныя і блізкія. Гэта асаблівыя адносіны адзін да аднаго, штодзённы клопат і дапамога, узаемавыручка, падтрымка. Вельмі важна — падзяліцца адзін з адным цяжкасцямі ці радасцямі і атрымаць узамен разуменне і абарону, усведамляць, што цябе любяць і ўспрымаюць такім, які ты ёсць. Трэба памятаць, што кожны з нас унікальны і незаменны, як і тое, што ён дае для сям’і. А яшчэ абавязкова матуліны смачныя булкі і піражкі, бацькава моцнае плячо і своечасовая парада. І нават твой дамашні звярок — паўнавартасны член сям’і.

Ірына Альховік, г. Асіповічы:

— Кожны марыць аб шчаслівай сям’і. Стварэнне яе такой залежыць ад нас, наколькі мы гатовы ўкладваць свае намаганні. Лічу, што самае галоўнае — гэта калі супадаюць інтарэсы, калі кожны імкнецца да ўзаемаразумення. Цаню асабістыя адносіны паміж людзьмі розных пакаленняў, падтрыманне сямейных традыцый, якія перадаюцца з пакалення ў пакаленне. Безумоўна, важна захаваць на працягу жыцця тое пачуццё, якое прывяло да шлюбу, — каханне. Абавязкова быць для дзяцей прыкладам, навучыць іх самым лепшым сямейным каштоўнасцям.

Сяргей Вараненка, аг. Краснае:

Сям’я — гэта твой маленькі свет, дзе ўсё зразумелае, звыклае, бяспечнае і мі-лае. Люблю вяртацца з работы, дзе мяне чакаюць любімыя людзі. На жаль, сем’і бываюць розныя, як і адносіны ў іх. Ніколі не трэба забываць пра тую адказнасць, якую ўзяў на сябе, калі вырашыў, што будзеш сем’янінам. А яшчэ абавязкова навучыцца такой якасці, як уменне дараваць, каб крыўды не ўзялі верх над каханнем.

Ніна ВІКТОРЧЫК.

n.viktorchik@gzt-akray.by