Нават каб не ведаў, што ў доме № 10 у завулку
Ленінскім жыве мнагадзетная сям’я, то здагадацца было б няцяжка. На чыстым і
ўтульным двары ў наяўнасці ўсе атрыбуты для шчаслівага дзяцінства: альтанка,
гамак, невялікі лужок, кветкі і… бусел. І хоць ён дэкаратыўны, аднак са сваёй
функцыяй прыносіць радасць у дом справіўся выдатна: тут падрастаюць тры
сястрычкі — русавалосыя, з выразнымі шэра-блакітнымі вачамі і непаседлівымі
характарамі.

Кожная сям’я мае свой адметны пачатак. Знаёмства
Таццяны і Дзмітрыя Каешка пачалося з… сустрэчы поглядаў у электрычцы
“Асіповічы-Мінск”. Дзяўчына тады яшчэ падумала, што хлопец, які прыглянуўся,
не звяртае на яе ўвагі. А ён, аказваецца, яшчэ як прымеціў цікавую асобу! Праз
два тыдні набраўся смеласці ды падышоў на дыскатэцы, каб пазнаёміцца. Так і
пасябравалі. А праз тры гады і вяселле згулялі. Зараз Таццяна і Дзмітрый
працуюць на УМГ у Лапічах. Яна — дыспетчарам, ён — вадзіцелем аўтапагрузчыка.
Разам на работу, разам назад.

Што цікава, за 15 гадоў сумеснага жыцця ніколі
не імкнуліся пакінуць дом бацькоў мужа. І нават зараз, калі сям’я вось ужо два
гады, як займела сваю новую 3-пакаёвую кватэру, “разбягацца” не спяшаюцца.
Узаемаадносінам Таццяны і свекрыві Ніны Адамаўны можна толькі па-добраму
пазайздросціць: ці часта даводзіцца чуць, як нявестка гаворыць, што са
свякрухаю і свёкрам добра жыць, а маці мужа, у сваю чаргу, не нахваліцца
нявесткай? Таня кажа, што яе сэрца заўсёды спакойна за дзяцей, бо яны пад
надзейным прыглядам “другой матулі” — гэта раз, усю работу па дому робяць разам
— гэта два. Што тычыцца свекрыві, то тая раіць усім жанчынам, якія знаходзяцца
на такой жа “пасадзе”, праяўляць жаночую салідарнасць і радавацца, што ў сына
добрая жонка. Вось і асноўны сакрэт, як жыць мірна-дружна. Ну а калі паміж
сабой ладзяць дзве гаспадыні на адной кухні, то пра мужчын ужо гаворка лішняя.

Дык вось, спачатку сям’я была не зусім поўнай,
бо не было ў ёй… зайкі. Калі ж на свет з’явілася трэцяя дачушка, яна і стала
важным складаемым да гэтага слова. Аказваецца, словам ЗАЯ завуць тут адразу
ўсіх дзяўчынак: Злату, Арыну і Яну. Такі вось маленькі сакрэцік. Цяпер ЗАЯ —
гэта мікс самых розных талентаў. Так, самая маленькая Злата любіць па-дзелкі з
бісеру. 6-гадовая дзяўчынка не толькі сама асвоіла тэхніку іх выканання, але і
дае “майстар-класы” родным. Арына — спартсменка, захапляецца танцамі, а Яна
любіць маляваць, сябруе з літаратурай. Ёсць у сястрычак і сходныя рысы:
імкненне да лідарства і “байцоўскія” характары. Пры гэтым і пяшчоты гарэзам не
займаць, як у мамы і бабулі. Такія вось цудоўныя дзеці атрымліваюцца, калі ў
сям’і лад.

 У мамы,
таты, бабулі з дзядулем і дзяўчатак шмат агульных захапленняў. Напрыклад, усе
любяць збіраць пазлы. Праўда, карціну на 1200 штук пакуль што не адолелі —
чакаюць, калі падрасце 9-гадовая Арына, якая ў гэтай справе “дока”. Ёсць у
сям’і і любімая гульня. Прынамсі, пазнаёмім з ёй і нашых чытачоў, каб яны маглі
карыстацца парадай для цікавага баўлення часу. Дык вось, “Модны прыгавор”. У
чамадан кладуцца самыя розныя прадметы гардэробу. Пажадана, каб гэта было
штосьці арыгінальнае. Удзельнікі становяцца ў круг і рухаюцца вакол чамадана
пад музыку. Калі музыка спыняецца, той, хто аказваецца насупраць чамадана,
выцягвае, не гледзячы, якую-небудзь рэч і апранае. Бывае вельмі цікава, калі,
напрыклад, летам бабулі трапіцца дзедава шапка-вушанка…

Шмат у сям’і і любімых страў. Тое, у чым
сыходзяцца густы — выпечка. Яе тут бывае часта і многа. А “вы-творчасць” торта
“Чарапаха” — сапраўднае свята на кухні. Нездарма бабуля некалі працавала
кандытарам, а ня- вестка з задавальненнем пераймае розныя парады, у тым ліку і
кухарскія. Ды і дзяўчынкі стараюцца не адставаць ад старэйшых.

Тата Дзіма сур’ёзна захапляецца паляваннем, таму
ёсць на падворку тры сабакі. Дамашніх гадаванцаў тут усе любяць. Ну а сама
больш увагі дастаецца рыжаму кату.

— Добра, — кажуць ЗАЯ, — што нас у сям’і трое,
інакш жыццё не было б такім цікавым і вясёлым. Нават розныя прысмакі, хай іх і
менш застаецца, калі падзяліць на ўсіх, разам смачней есці. А калі яшчэ і
дарослыя далучаюцца — тым больш!

Хіба можна не пагадзіцца?

ДАРЭЧЫ, Сёння сям’я Каешка, якая стала пераможцай
раённага конкурсу мнагадзетных сем’яў, прадстаўляе Асіповіцкі раён на абласным
конкурсе “Сям’я года-2012”.
Жадаем поспеху!

Валянціна КОРБАЛЬ.