Сумяшчаць на працягу шматлікіх гадоў асноўную працу і грамадскую дзейнасць, прычым рабіць абедзве справы на “выдатна”, здольны не кожны. Аліна Пышная з вёскі Вялікі Бор — адна з тых, у каго гэта атрымліваецца. Амаль 30 гадоў узначальвае заатэхнічную службу гаспадаркі, а яшчэ з’яўляецца дэпутатам Дворышча-Пясчанскай акругі.

Прыехала на Асіповіччыну Аліна Баляславаўна з Гродзенскай вобласці. Там вырасла і скончыла сельскагаспадарчы інстытут — цяперашні Гродзенскі дзяржаўны аграрны ўніверсітэт. У 1983 годзе па размеркаванні трапіла ў Вялікі Бор і адразу пачала рабіць галоўным заатэхнікам у калгасе.

“Не спадабалася мне тут спачатку — вёска была зусім маленькая. Ужо пасля пабудавалі шмат дамоў, стала мнагалюдна. Але як сюды пры-ехала, мне вельмі хацелася дадому”, — узгадвае яна.

Але ў хуткім часе маладая спецыялістка выйшла замуж за мясцовага хлопца і засталася ў Вялікім Бару з ужо ўласнай сям’ёй.

У СВК “Калгас імя Чарняхоўскага” 1.580 галоў буйной рагатай жывёлы на шасці фермах у вёсках Дрычын, Вялікі Бор, Канцы, Жыцін, Крамок і Дворышча, і за ўсімі імі сочыць гэтая жанчына- заатэхнік. У гаспадарцы няма ветэрынара, даводзіцца Аліне Пышнай працаваць і ў гэтай якасці. Плюс, праводзіць сходы з жывёлаводамі, падводзіць вынікі работы, нават замяняе старшыню калгаса, калі ён у адпачынку.

Паспявае яна дапамагаць вяскоўцам у якасці дэпутата.

— З рознымі пытаннямі звяртаюцца людзі. Камусьці трэба дарогу расчысціць, камусьці — абкасіць прысядзібны ўчастак, дапамагчы сабраць ураджай. Часта прыходзяць за парадай, калі хварэе хатняя жывёла. Самастойна альбо з дапамогай старшыняў калгаса і сельскага Савета стараюся дапамагчы ў кожным выпадку, — сведчыць яна.

Уласная сям’я і вялікая гаспадарка таксама патрабуюць ад жанчыны і ўвагі, і часу…

Як усё паспявае? Графік работы Аліны Баляславаўны не нарміраваны, працуе яна амаль без выхадных, і звычайна дзень праходзіць так. У пяць гадзін — пад’ём, трэба разам з мужам дагледзець уласную гаспадарку, парабіць хатнія справы. У 7.00 — планёрка з работнікамі калгаса, пасля — аб’езд фермаў. Вяртаецца дамоў гадзіны ў дзве дня і займаецца “папяровымі справамі” — справаздачамі, выпіскамі, дакументамі… Ды і вяскоўцам трэба дапамагчы вырашыць іх надзённыя пытанні, на ферму могуць паклікаць… А хіба ўласную гаспадарку ў чарговы раз дагледзець не трэба?!

Недзе каля паўночы — толькі ў гэты час у жанчыны атрымліваецца звычайна легчы спаць, так што на хобі часу выкраіць амаль немагчыма. Але і для любімых заняткаў усё ж знаходзіць хвіліну, асабліва — на вязанне пруткамі і кручком.

Нягледзячы на шчыльны працоўны графік і пастаянную загружанасць, усмешка з твару Аліны Баляславаўны не сыходзіць ніколі. Яна — выдатны прыклад таго, як можна паспяваць рабіць усё, што трэба, і пры гэтым адчуваць ад жыцця поўнае задавальненне.