Марына Лобарава, эканаміст
сельскагаспадарчага вытворчага кааператыва “Калгас “Чырвоны ўдарнік”,
пазнаёмілася са сваім будучым мужам Вадзімам Ткачовым на вяселлі агульных
сяброў.

З таго дня маладыя не
расставаліся.

Вадзім і Марына — не
асіповіцкія. Яны воляй лёсу апынуліся ў нашым краі, аб чым не толькі не
шкадуюць, наадварот — вельмі задаволеныя месцам жыцця і працы.

Вадзім родам з Крычава. Пяць
гадоў таму, пасля заканчэння Горацкай сельгасакадэміі, уладкаваўся ў СВК
“Калгас “Чырвоны ўдарнік”, прынамсі, працу знайшоў праз службу занятасці. Зараз
ён — галоўны заатэхнік гаспадаркі.

Марына нарадзілася і вырасла
ў Бялыніцкім раёне. Пасля заканчэння Беларуска-расійскага ўніверсітэта ў
Магілёве працавала бухгалтарам і намеснікам галоўнага бухгалтара аддзела
адукацыі Бялыніцкага райвыканкама, потым перайшла на працу ў Асіповіцкую
інспекцыю Міністэрства па падатках і зборах.

Падчас працы ў Асіповічах
Марыну запрашалі на пасаду эканаміста ў “Чырвоны ўдарнік” — ведалі праз
Вадзіма, што дзяўчына — добры спецыяліст. Але яна адмовілася. На пытанне, чаму,
адказала проста: “Не захацела…”. Калі ў снежні бягучага года вызвалілася
месца эканаміста ў СВК (малады спецыяліст адпрацаваў па размеркаванні свае два
гады і з’ехаў), Марыну зноў за- прасілі на пасаду эканаміста. Гэтым разам яна
пагадзілася… Працай сваёй задаволеная, нягледзячы на тое, што першы раз
прапанаваная пасада ёй і не спадабалася.

Калі Марына працавала ў
Асіповічах, маладыя жылі ў інтэрнаце ў Жорнаўцы. Дзяўчына штодня ездзіла ў
райцэнтр на працу. Але неўзабаве вызваліўся невялікі, двухпавярховы катэдж, які
і прапанавалі маладой сям’і. Так Марына з Вадзімам займелі добрае жытло і
магчымасць весці сваю гаспадарку. “Нам вельмі падабаецца наш утульны дом! Ёсць
усе ўмовы для камфортнага жыцця. Ды й да працы зручна дабірацца пешшу. Мы
вядзем гаспадарку калі ёсць час і магчымасці: вырошчваем гародніну, я кветкамі
займаюся. Сад невялікі ёсць: яблыні, вішні. Нядаўна вось узялі бройлерных курэй
ды завялі пухнатага рудога ката”, — з усмешкай дзеліцца Марына.

Многія маладыя спецыялісты,
якія трапляюць пасля заканчэння ВНУ ў малыя гарады альбо ў сельскую мясцовасць,
спяшаюцца як мага хутчэй з’ехаць у вялікі горад. Маладыя людзі, што нарадзіліся
“на перыферыі”, таксама пры першай жа магчымасці вырываюцца з радавых
гнёздаў… Вадзім з Марынай з ліку тых людзей, якія шчыра адданыя сваёй працы,
сваёй зямлі. З’язджаць яны не збіраюцца. “Нашто нам той горад?.. Нам і тут
добра!” — упэўнена гаворыць Марына.

Ася Паплаўская.