Скарбніца
196
Гліна адкрывае тайны
Апрацоўкай гліны займаліся яшчэ нашы далёкія прашчуры. Амаль увесь посуд вырабляўся з гэтага матэрыялу, якім заўсёды была багатая беларуская зямля. Выкарыстоўваліся гліняныя міскі і збаны, конаўкі і гарлачы, гаршкі і слоікі. Дзеці насілі татам абед у гаршках-спарышах, у гліняных гладышах гаспадыні захоўвалі малако, а малых забаўлялі свістулькамі і бразготкамі — таксама зробленымі з гліны.
***
Трэнажор нашых бабуль
Моладзі няўцям: што за штуковіна такая і навошта яна каму патрэбная? Мае рацыю: зараз у каромыслах няма неабходнасці, таму новыя не вырабляюцца, а старажылы — калі дзе якія захаваліся — сваё даўно адпрацавалі і занялі пачэснае месца ў экспазіцыях музеяў. Вось і гэтыя працаўнікі-аксакалы застылі ў самоце, узабраўшыся пад столь Дараганаўскага школьнага комплекснага краязнаўчага музея. І ціха ўспамінаюць былое…
***
Дзяды
Сёлета 5 лістапада — свята беларускага народнага календара, звязанае з памінаннем продкаў («дзядоў»).
***
Звонкі і задорны бубен
“Драўляны (часам металічны) абруч (“бячайка“, “рэшата“); абцягнуты з аднаго боку скурай (сабакі, цяляці, казляняці) — мембранай; у падоўжныя проразі абруча ўстаўлены штыфты з парамі рухомых круглых бляшак (“талерачак“, “ляскотак“); да пэўных відаў бубнаў пад скурай-мембранай накрыж падвязаны бразготкі (званочкі, шархуны). Гучанне бубна вызначаецца разнастайнасцю гукавых, тэмбравых і дынамічных адценняў”, — такую інфармацыю дае аб бубне Вікіпедыя.
