Год народнага адзінства

Свае людзі

Соф’я САВАЙТАН.

s.savaytan@gzt-akray.by

Апоўдні ў сельскім клубе гэтага аграгарадка сабраліся і старыя і малыя: па ўласнай ініцыятыве да землякоў прыехаў Леанід Тушынскі — і не адзін, а з народным ансамблем музыкі і танца “Вязанка” Палаца культуры Мінскага трактарнага завода. Леанід Мікалаевіч, ураджэнец Лапіч, стварыў гэты ансамбль у 1972 годзе, з тых часоў з’яўляецца яго кіраўніком, так што, можна лічыць, Тушынскі з калегамі і задаў агульны тон святу — свае і для сваіх.

Пазней гэтая ж атма-сфера цяпла, весялосці і яднання выйшла за межы клуба: на гандлёвай пляцоўцы ў пасёлку газавікоў прайшла цырымонія ўзнагароджання самых актыўных і ініцыятыўных мясцовых жыхароў — а такіх у Лапічах заўсёды нямала. Ім падзякавала выконваючы абавязкі старшыні сельскага выканаўчага камітэта Ганна Важнік. Тут жа разгарнуўся міні-кірмаш, дзе можна было купіць рукатворныя вырабы лапіцкіх умельцаў, праходзіла бяспройгрышная латарэя. Забаў хапала і дзятве: у арганізацыі спартыўных спаборніцтваў для іх дапамог дырэктар школы Мікалай Пісьмянкоў.

І, вядома, зноў гучалі музыка і вершы: падчас праграмы, падрыхтаванай работнікамі клуба пад кіраўніцтвам Наталлі Міцкевіч, выступалі таксама выключна мясцовыя артысты-аматары. Сярод іх як юныя Стэфанія Рыбак, Соф’я Ананіч і Канстанцін Громаў, так і паважанага ўзросту Ларыса Іванаўна Абразцова і Лідзія Данілаўна Пугачова. А вясковы старажыл Міхаіл Рыгоравіч Касцюкевіч парадаваў усіх віртуознай ігрой на гармоніку.

Як адзначыла Ганна Важнік, такія святы заўсёды згуртоўваюць жыхароў, аб’ядноўваюць іх на новыя добрыя справы, а ў Год народнага адзінства гэта асабліва важна: “Вёска, як і спрадвеку было, — свайго роду сям’я, мы тут усе свае людзі. І нават калі жыццёвая дарога кагосьці павяла з гэтых месцаў, нас аб’яднала малая радзіма — і гэта назаўжды”.