На чыгунцы
катэгорыя “спакой” мае выключна адноснае значэнне. Вось узяць тую ж Асіповіцкую
дыстанцыю пуці. Калі ў снежні рэйкі замяло снегам, яе персанал працаваў вельмі
напружана. Але надышоў студзень з адлігай, а ў пуцейцаў зноў мноства
неадкладных спраў. Якіх?

…8-мы
акалодак станцыі Асіповічы-1. Сустрэча з пуцейскай брыгадай № 3 адбылася каля
стрэлкі № 10 — менавіта на ёй гойдаецца кожны вагон, які выязджае ў мінскім
накірунку.

Уласна кажучы,
у гэтым самым гойданні і адказ: пад грузам вагонаў ды лакаматываў рэйкі
паступова разыходзяцца ў бакі, ад чаго міжрэйкавы прамежак павялічваецца.
Непажаданы, але непазбежны працэс “расціскання” ідзе найбольш хутка менавіта
пры імклівых перападах тэмпературы, і, калі не трымаць яго пад кантролем,
непазбежна прывядзе да сур’ёзнай аварыі — сходу цягніка з рэек.

Каб не
дапусціць такога форс-мажору, на ўсёй працягласці дыстанцыі за міжрэйкавай
адлегласцю вядзецца вельмі ўважлівы нагляд. Раз у два тыдні ўзгаданы параметр
правярае пуцевымяральны вагон альбо яго кампактны аналаг — вымяральны возік, а
потым, у якасці дадатковага кантролю, — майстар і брыгадзір. Калі адхіленне ад
стандарту чыгуначнай каляіны — яна складае 1520 міліметраў— пачынае набліжацца
да мяжы ўстаноўленых допускаў, за справу бяруцца манцёры-пуці. Iх задача —
зняць умацаванні адной з рэйкавых нітак, перасунуць яе на патрэбную адлегласць
— звычайна некалькі міліметраў — і зноў трывала замацаваць на шпалах. Ну а
паралельна — выканаць мноства іншых спраў. Напры-клад, расчысціць снег, што
яшчэ застаецца паблізу ад пуцявога палатна.

Узгаданая
брыгада, якую ўзначальвае Віталь Пракаповіч, абслугоўвае адзін з ключавых
участкаў станцыі Асіповічы — 6-кіламетровы кавалак галоўнага ўвахода, — і
лічыцца адной з лепшых у дыстанцыі. За апошнія два месяцы ўсе праводзімыя ёю
работы былі ацэнены толькі на “выдатна”.

Што ж тычыцца
агульнага ўзроўню кампетэнтнасці асіповіцкіх пуцейцаў, то найбольш дакладным
індыкатарам іх майстэрства і адказнасці стала бесперабойная работа чыгуначнай
станцыі падчас снежаньскіх завеяў. Нават у самыя моцныя завірухі па віне
дыстанцыі збояў у графіку руху цяг-нікоў не адбывалася. Каб трымаць пуці ў
спраўным стане, чыгуначныя стрэлкі трэба было ачышчаць ад снегу і лёду
літаральна праз кожныя тры хвіліны. А іх у абслугоўванні толькі 8-га акалодка
ажно 97…

Дзмітрый
САЎРЫЦКI.