На папярэдняй пасадзе — дырэктара КУДП “Капітальнае будаўніцтва” — Аляксандр Ганчароў працаваў усяго чатыры месяцы. Як сам прызнаецца, досыць нечакана атрымаў прапанову заняць “крэсла” намесніка старшыні райвыканкама, што адказвае за будаўніцтва, камунальную і дарожную гаспадарку, энергетыку, газазабеспячэнне. Аднак згадзіўся без ваганняў, і таму ёсць слушныя прычыны. Падрыхтоўка да абласных “Дажынак” адкрывае вялікія магчымасці менавіта для курыруемых сфер, і Аляксандр Іванавіч, як кіраўнік са здаровымі прафесійнымі амбіцыямі, жадаў бы гэтымі магчымасцямі скарыстацца па максімуму. І не толькі для ўмацавання ўласнага аўтарытэту: куды істотней шчырае жаданне зрабіць наш горад больш сучасным.

Тры бліжэйшыя мэты

— Пачну з фінансавага забеспячэння падрыхтоўкі да “Дажынак”, — кажа Аляксандр Іванавіч. — План падрыхтоўкі да абласнога фестывалю-кірмашу працаўнікоў вёскі складзены, аднак ён яшчэ не канчатковы: карэкцыя будзе рабіцца ў залежнасці ад аб’ёму даступных сродкаў. Зараз інтарэсы Асіповіч у гэтым кірунку адстойваюць і асобныя прадпрыемствы, і органы раённай улады. Разуменне з боку вышэйстаячых інстанцый ёсць, аднак патрэбы неабходна фармуляваць пераканаўча і прадумана да дробязей — каб атрымаць найлепшы вынік пры мінімальных расходах дзяржаўных грошай.

Далей, каб паспяхова выканаць узятыя абавязацельствы, спатрэбіцца хутка “нарасціць мускулы” камунальнай і будаўнічай сферы. Да канца года плануецца завяршыць першы этап стварэння раённай будаўнічай арганізацыі, якой нам востра не хапае. Гэтая справа аказалася вельмі цяжкай і доўгай — у першую чаргу, з-за вялікай колькасці юрыдычных нюансаў.

УКП ЖКГ давядзецца даволі адчувальна павялічваць штатную колькасць персаналу. Чакаюцца вялікія аб’ёмы работ, і наяўнымі сіламі камунальнікі з імі не справяцца. Вядомае “вузкае” месца — дэфіцыт кадраў — без увагі не застанецца. Пакуль рана агучваць канкрэтныя планы па яго пераадоленні, але людзі будуць патрэбны любой цаной: такі вось намёк на чакаемы ўзровень  аплаты працы.

Ну і, нарэшце, не толькі святамі жыве рэгіён. Работа па іншых кірунках павінна весціся як мінімум з сёлетнімі тэмпамі. Што таксама будзе няпроста.

Чатыры галоўныя задачы

Надаць цэнтру горада адметнасць і выразнасць — гэта раз.

Тэрыторыя паміж вуліцамі Рымы Кунько-Дзмітрыева і Юбілейнай-Інтэрнацыянальнай — гэта асіповіцкі цэнтр. План рэканструкцыі вуліцы Сумчанкі ў межах такога чатырохкутніка амаль гатовы, работы на астатняй тэрыторыі будуць весціся так, каб захаваць яе стылістычную і функцыянальную еднасць.

Плошчу каля чыгуначнага вакзала з вуліцай Інтэрнацыянальнай і ўезд на вуліцу Сумчанкі з боку шашы Мінск-Гомель можна лічыць вітрынамі Асіповічаў. Так што другая задача — дамагчыся, каб яны стваралі яркі і пазітыўны імідж рэгіёна. Сярод ідэй, якія будуць рэалізоўвацца абавязкова, — будаўніцтва сучаснай аўтастанцыі.

Вынікам намаганняў у гэтых кірунках павінна стаць стварэнне “гарадскога твару”, які захавае актуальнасць на працягу як мінімум двух дзесяцігоддзяў.

Трэцяя неадкладная справа — будаўніцтва станцыі абезжалезьвання на паўночным водазаборы. Гэта справа ўнесена ў план развіцця горада на 2020 год, і трэба зрабіць усё, каб па-ставіць кропку ў надакучыўшай усім эпапеі з паляпшэннем якасці асіповіцкай вады. Дарэчы, акрамя яе, плануецца будаўніцтва яшчэ пяці станцый у раёне: у Лапічах і Ялізаве — па дзве, у Татарцы — адна.

Транспартная інфраструктура мікрараёна вуліцы Чарняхоўскага — чацвёрты “галаўны боль”. Спрасціць жыццё мясцовых аўтамабілістаў павінна рэканструкцыя завулка Чарняхоўскага. Гэта вельмі дарагая справа, але ж таксама адна з прыярытэтных.

Два матывуючыя дасягненні

Тут нічога нечаканага: лёс новага корпуса райбальніцы і аўтамабільнага пуцеправода не пакідае абыякавым ніводнага земляка. Вырасла ўжо цэлае пакаленне, для якога ўзгаданыя “балючыя кропкі” гарадской інфраструктуры — звыклыя з маленства. Але паспяховае вырашэнне гэтых праблем — справа ўжо вельмі хуткая. Бальнічны корпус прыме першых пацыентаў да канца года: зараз на аб’екце вядзецца мантаж абсталявання і добраўпарадкаванне прылягаючай тэрыторыі. Справа прыярытэтная, так што калі надышоў час пакласці каля бальніцы асфальт, сюды была тэрмінова дастаўлена тэхніка, якая працавала на рамонце вуліцы Сташкевіча.

Калі ўдалося справіцца нават з такімі застарэлымі праблемамі, то і ўсе іншыя пераадольныя.

Адна каманда

Вельмі хацелася б дамагчыся перамен у адносінах землякоў да свайго горада. Гэта ж наш агульны дом, і ён будзе такім, як да яго ставяцца жыхары — як бы ні напружваліся камунальныя службы ў выкананні сваіх абавязкаў.

Не псаваць тое, што ўжо ёсць, — гэта ўвогуле не патрабуе намаганняў. Было б зусім выдатна, калі б яшчэ землякі — індывідуальна ці талакой — імкнуліся рэалізоўваць ініцыятывы для паляпшэння якасці свайго жыцця.

Каб забяспечыць умовы для ўвасаблення цікавых ідэй, далёка не заўсёды трэба звяртацца ў кіруючыя інстанцыі. Часта дастаткова дамовіцца з уласнікамі пабудоў ці тэрыторый.

Ды і раённая адміністрацыя да дыялогу з грамадскасцю заўсёды адкрыта. Кожная прапанова ў вырашэнні праблем развіцця горада і іншых паселішчаў будзе ўважліва вывучацца і, калі мае рацыю, — рэалізоўвацца. Зразумела, пры наяўнасці ў бюджэце сродкаў.

Дзмітрый САЎРЫЦКI.

d.savrickiy@gzt-akray.by