А пабывала на фэсце больш за 96 тысяч чалавек — з кожным годам колькасць наведвальнікаў узрастае. Прыехалі не толькі беларусы з розных куточкаў нашай краіны, але і прадстаўнікі 30 расійскіх рэгіёнаў, Азербайджана, Узбекістана.

Паглядзець, як заўсёды, было на што: вабілі выставы разнастайнай прадукцыі, прадметаў народнай культуры, дасягненняў навукі, маладзёжнай інавацыйнай і тэхнічнай творчасці. Асаблівасцю свята на гэты раз стала значная колькасць тэматычных пляцовак з музейнымі экспазіцыямі, прысвечанымі   80-годдзю вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Таксама быў рэалізаваны выставачны праект да 30-годдзя інстытута прэзідэнцтва. Праект быў створаны на аснове калекцый філіяла Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь.

Важным акцэнтам дня стала выступленне Прэзідэнта краіны Аляксандра Лукашэнкі. “Вось ужо 15 гадоў мы збіраемся ў гэтым маляўнічым кутку Беларусі, каб на імгненне адчуць сувязь часоў.

За такі кароткі перыяд мы стварылі фестываль, які, як я ўжо сказаў, з маленькага ўтульнага свята ператварыўся ў падзею нацыянальнага і міжнароднага маштабу.

І тым не менш ён не страціў свой імідж утульнага свята. Тут сапраўды асаблівая атмасфера, але мы захавалі і ўтульнасць”, — выказаў сваё меркаванне беларускі лідар.

Прэзідэнт адзначыў, што фестываль стаў месцам прыцягнення для творчых людзей і сапраўдных аматараў самабытнай славянскай культуры з усёй Беларусі і іншых дзяржаў.

Наведала александрыйскае “Купалле” і нямала нашых землякоў. А некаторыя яго непасрэдныя ўдзельнікі з задавальненнем падзяліліся ўражаннямі.

Кацярына Пацкевіч, загадчык філіяла мастацкага кірунку ДШМ № 1:

— Маштабным, грандыёзным і рознабакова каштоўным — такім бы я назвала свята. Для мяне яно стала адметным тым, што ўпершыню ўдзельнічала ў шэсці раёнаў, несла важны купальскі атрыбут — папараць-кветку. Таксама нашу калону ўпрыгожвалі сімвалічны вянок, кола з каляровымі стужкамі. Ды і нашы касцюмы самі па сабе ўжо ўпрыгажэнне. Мой, дарэчы, створаны зусім нядаўна ўласнымі рукамі. Я, як і калегі, таксама члены Беларускага саюза майстроў народнай творчасці Аляксандра Рыбак і Дзмітрый Палешчук, давалі майстар-класы. Вялікую цікавасць выклікалі настольныя гульні з дрэва, зробленыя настаўнікам нашага філіяла Алегам Сямёнавым — жадаючых выпрабаваць свае лоўкасць і інтэлект было нямала. Яшчэ ў Александрыі было шмат майстроў з Расіі, Азербайджана, таму выдалася добрая магчымасць пераняць вопыт.

Для прысутных таксама было шмат цікавага і карыснага — і тэматычныя выставы, і канцэрты, і дэгустацыі, і сувеніры, і майстар-класы. Панавала атмасфера творчасці, еднасці, стварэння.

Наталля Андрушкевіч, кіраўнік народнага ансамбля народнай песні і музыкі “Люлечка”:

— Наш калектыў прымаў  удзел у рэспубліканскім “Купаллі” ўпершыню, таму было асабліва цікава. Свой адбітак мела і тое, што гэта быў юбілейны 15-ты фестываль. Амаль увесь час знаходзіліся каля асіповіцкага падворка. Задача была зразумелай: ствараць настрой і дапаўняць нашу прыгожую экспазіцыю музыкай, песнямі і танцамі, да якіх далучаліся простыя людзі. Думаю, справіліся добра: зрабілі пяць выхадаў па 30 хвілін кожны. Акрамя таго, выступалі ў перапынках на малой сцэне. Наша моцная палова калектыву прыняла ўдзел у адкрыцці “Купалля”, што асабліва ганарова. Прыемна было сустрэць тут сяброў і калег. Напрыклад, “Шчодрыцу” з Мінска, з якой даўно супрацоўнічаем. Увогуле, хочацца адзначыць добрую арганізацыю свята. Усё для людзей, каб ім было зручна і камфортна.

Ірына Забаўская, кіраўнік заслужанага аматарскага калектыву Рэспублікі Беларусь народнага ансамбля народнай песні “Вязанка”:

— Вярнуліся дадому стомленымі, але вельмі задаволенымі. Упершыню “Вязанка” выступіла на галоўным канцэрце фестывалю: удзельнічалі ў нумары “Купалле над Дняпром”, які ўяўляў сабой фальклорны блок. Хвалююча, прыгожа, грандыёзна, што тут яшчэ скажаш. Наша камандзіроўка атрымалася чатырохдзённай. Кожны дзень — па дзве рэпетыцыі плюс прагон у касцюмах. Для артыстаў былі створаны выдатныя ўмовы, жылі мы ў гасцініцы ў Магілёве, так што ад нас патрабавалася толькі напружаная работа на рэпетыцыях і, зразумела, поўная аддача на сцэне. Гэта асаблівае пачуццё: трансліраваць энергію сваёй творчасці і атрымліваць яе назад, узмоцненую рэакцыяй  удзячных гледачоў. Прыемна, што калектыў людзі ўжо ведаюць, а значыць, ведаюць нашы родныя Вяззе і Асіповіччыну.

Прайшло свята і ў многіх населеных пунктах раёна. З песнямі, карагодамі, пляценнем вянкоў і пошукам чароўнай папараць-кветкі. Працаўнікі клубнай сістэмы пастараліся, каб “Купалле”, прамільгнуўшае яркай знічкай у плыні дзён, пакінула выбітны след ва ўспамінах землякоў.