Падворак з клубнічным водарам

Новай справы не трэба баяцца, упэўнены Аляксандр Сячко

Аляксандр па спецыяльнасці тэхнік-механік, але некалькі гадоў таму перайшоў на самазанятасць і стаў аказваць насельніцтву паслугі па пакосе травы і колцы дроў.

І хоць жыве ён у горадзе, але даўно марыў пра дамок у вёсцы. Два гады таму мара здзейснілася, і сям’я Сячко набыла домаўладанне ў Дварку. Канечне, домаўладаннем на той час яго назваць было цяжка, бо гэта была закінутая хаціна і агарод, зарослы маладымі дрэвамі ды хмызняком. Парадак там, безумоўна, навялі хутка — падворак зараз выглядае даволі прыстойна, а заадно і агарод разбілі. Толькі вырошчваць на ім сталі не традыцыйную бульбу.

Аляксандр даўно выношваў план заняцца развядзеннем клубніц, каб ягадамі, якія любіць з дзяцінства, можна было накарміць не толькі сваю сям’ю. Пазнаёміўся з новай для сябе справай з дапамогай інтэрнету. Нягледзячы на грунтоўную тэарэтычную базу, шмат ведаў набываецца і на ўласным вопыце, шляхам спроб і памылак, запэўнівае суразмоўца.

Новай справай заняўся толькі летась, але ўжо і зараз уражвае яго клубнічны гадавальнік. Дзве агромністыя цяпліцы засаджаны роўненькімі радамі ладных дагледжаных кустоў, кожны з якіх аблеплены буйнымі, важкімі ягадамі, што толькі пачынаюць чырванець. Масавае выспяванне пачнецца ўжо хутка.

А папярэднічала гэтаму шматдзённая карпатлівая праца па ўзвядзенні цяпліц, набыцці і высадцы пасадачнага матэрыялу з выкарыстаннем спецыяльных агратэхналогій, догляд за кожным кустом. Зімой Аляксандр наведваўся на дачу амаль штодзённа. Сачыў за станам градак, часам прапальваў печы, каб снег на даху не збіраўся. А з пачаткам вясны і наогул работа закіпела. Падтрыманне адпаведнага тэмпературнага рэжыму, догляд міжраддзяў, адвядзенне з іх лішняй вадкасці, а затым паліў, падразанне вусоў.

— Аднаму справіцца было б цяжка, — дзеліцца пачынаючы ягадавод. — Усе родныя памагаюць. Старонніх работнікаў прыцягваць пакуль нельга.

Гэта стане магчымым, толькі калі справа пойдзе добра і гаспадар аформіць прадпрымальніцтва. Тады можна будзе набыць і кавалак зямлі, які знаходзіцца за межамі яго сядзібы, каб устанавіць яшчэ пару цяпліц. Ён упэўнены, што знойдзе падтрымку з боку мясцовай улады, са старшынёй сельсавета Анатолем Дрывіцкім у яго ўжо склаліся добрыя ўзаемаадносіны.

Наогул справа вырошчвання клубніц хоць і новая для Асіповіччыны, але даволі патрэбная. На гарадскім рынку ўжо з’явіліся першыя ягады, але прывозяць іх з Брэстчыны, таму ніша гэта для мясцовых прадпрымальнікаў застаецца свабоднай. І чаму б маладой сям’і Сячко не стаць першапраходцамі?