Слова на развітанне

6 студзеня пайшоў з жыцця наш вядомы зямляк, шчыры патрыёт Беларусі і сваёй малой радзімы Асіповіччыны, беларускі журналіст, публіцыст, пісьменнік, выдавец, грамадскі дзеяч Віктар Уладзіміравіч Хурсік.
Нарадзіўся ён 9 мая 1953 г. на станцыі Уборак у сям’і чыгуначніка. Вучыўся ва Уборкаўскай пачатковай школе, Жорнаўскай няпоўнай сярэдняй школе. Пасля пераезду бацькоў у Дараганава скончыў 8 класаў мясцовай школы і паступіў у Мінскі палітэхнікум. Скончыўшы яго і адслужыўшы ў арміі, працаваў на станкабудаўнічым заводзе імя Кірава, у Мінскім спецыяльным канструктарскім бюро працяжных станкоў, Мінскім навукова-вытворчым аб’яднанні “Цэнтр”. Аўтар двух вынаходніцтваў у галіне станкабудавання. У 1982 г. завочна скончыў БПІ.
Друкавацца ў беларускай прэсе пачаў з 1980 года. З 1991 па 2009 гг. — супрацоўнік газеты “Звязда”. У 2009 г. заснаваў прыватнае выдавецтва. Вельмі цікавіўся гісторыяй роднага Асіповіцкага раёна, жыццём і дзейнасцю Магдалены Радзівіл. Вы-нікам гэтага стала выданне ў 2018 г. кнігі “Vale!” (“Бывайце!”) пра род і лёс гэтай славутай беларускай мецэнаткі, за што аўтар атрымаў нацыянальную літаратурную прэмію, якая была ўручана яму на Дні беларускага пісьменства ў Слоніме.
Наш зямляк зрабіў вялікі ўнёсак у стварэнне гісторыка-дакументальнай хронікі “Памяць. Асіповіцкі раён”. Аўтар кніг “Белы лебедзь у промнях славы”, “Трагедыя Белай гвардыі. Беларускія дваране ў паўстанні 1863- 1864 гг.”, “Кроў і попел Дражна”. Пераклаў з польскай мовы і выдаў “Успаміны Крыштафа За-вішы, ваяводы Мінскага. 1666-1721 гг.”, “Маскоўская ўлада на Літве 1863-1869 гг.”, “Мінскія абразкі 1850-1863 гг.”.
Віктарам Хурсікам выдадзена звыш 350 кніг, якія маюць міжнародныя коды, 14 назваў брашур пра вёскі Беларусі, у тым ліку і “Дарога ў Сялец” нашай зямлячкі Л.С. Стоцкай. Ён дыпламант Міжнароднай кніжнай выставы-кірмашу ў Мінску “Кнігі Беларусі-2009”, удзельнік кніжных выстаў за мяжой.
Віктар Уладзіміравіч цесна супрацоўнічаў з аддзелам культуры Асіповіцкага райвыканкама, бібліятэкамі і музеямі раёна. Па яго ініцыятыве з’явіліся “Магдаленаўскія чытанні” — культурнае мерапрыемства, якое стала традыцыйным для Асіповіччыны, упэўнена пашырае кола ўдзельнікаў і сяброў.
Не менш як двойчы на год ён наведваў і Дараганава, дзе сустракаўся са сваімі аднакласнікамі, шмат і вельмі цікава распавядаў пра гісторыю сям’і Дараганаў, дапамог мясцоваму музею ў зборы архіўных матэрыялаў, паспрыяў краязнаўцу У. Кісялёву ў выданні кнігі “Параненыя ўспаміны. З акупацыйнага жыцця в. Дараганава”.
Памяць пра вядомага на Асіповіччыне вельмі добразычлівага, неабыякавага, зацікаўленага краязнаўцу і ўвогуле добрага земляка Віктара Уладзіміравіча Хурсіка назаўсёды застанецца ў нашых сэрцах.
Vale!
Дараганаўцы.