Шэйпічы — невялічкая вёсачка, якая схавалася ў лесе недалёка ад Ялізава. Зараз там зарэгістравана 42 жыхары, а калісьці, па ўспамінах старажылаў, было значна больш. Некалькі дзясяткаў забрала Вялікая Айчынная вайна.

Стараста вёскі Валянціна Бурак вельмі любіць сваю малую радзіму і нават перабралася сюды з суседняга пасёлка, дзе раней жыла. Жанчына  ахвотна расказвае пра Шэйпічы гасцям населенага пункта, прысвячае вершы гэтаму міламу яе сэрцу куточку. Ганарыцца сваімі роднымі, з жалем успамінае, што яе бабуля адправіла на фронт чатырох сыноў — Мікалая, Пятра, Івана і Паўла Ніштаў — і не дачакалася дадому ніводнага. Доўгі час Валянціна выношвала думку аб тым, каб увекавечыць памяць усіх землякоў, што аддалі жыццё, абараняючы краіну. І калі прапанавала родным і аднавяскоўцам ушанаваць імёны герояў, тыя пагадзіліся. Хутка ініцыятыўная група рэалізавала задуманае, стварыўшы асаблівы знак на мясцовых могілках. Усе работы правялі энтузіясты і патрыёты сваёй малой радзімы Мікалай Доўбня, Анатолій Дзмітрыенка, Наталля і Васіль Кірылавы, Яўгеній Бурак, Віктар Бурак, Таццяна Дзядзюля, Вольга Селядцова, Аляксандр Хадаркевіч, Аляксандр Кустаў.

Адметна, што ўрачыстасць, прысвечаная асвячэнню месца памяці, адбылася ў Дзень маці — такім чынам матулі ўвекавечылі памяць аб слаўных сынах свайго народа.

На мерапрыемстве прысутнічалі старшыня сельсавета Яўгенія Купрэенка, протаіерэй Андрэй Клепча, прадстаўнікі грамадскіх арганізацый, мясцовыя жыхары, вучні ялізаўскай школы. Усе чыталі на мемарыяльнай дошцы імёны тых, хто каваў Вялікую Перамогу, і з хваляваннем знаходзілі сярод іх сваіх бацькоў, дзядуль і прадзядуль…