Сёння рух за правы жывёл у многіх
краінах хутка развіваецца і ўжо аказвае значны ўплыў на грамадскае меркаванне.

Мясцовыя рэаліі

У нашай краіне пэўныя правы жывёл таксама прызнаюцца, хаця прыкладам для іншых у гэтай справе Беларусь назваць цяжка. Ідэя гарманізацыі адносін чалавека і яго “меншых братоў” таксама мае прыхільнікаў, хаця іх дзейнасць толькі пачынаецца. Тым не менш, такія энтузіясты ёсць і сярод землякоў.

Музыкант Ганна Петрасян увесь свой вольны час аддае ўдзелу ў рабоце міжнароднага грамадскага аб’яднання абароны жывёл “Горад”. Сваёй мэтай яна бачыць дапамогу беспрытульнай жывёле і аб’яднанне ўсіх
неабыякавых да лёсу бяздомных сабак і катоў асіпаўчан. Нельга сказаць, што яе ідэі ўспрымаюцца з захапленнем, аднак маладая жанчына і не разлічвае на хуткі поспех.

— Маю тры мары, — кажа Ганна Артавазаўна. — Па–першае, жадаю стварыць у горадзе прытулак для бадзяжных сабак. Па–другое, хацелася б дабіцца адмены адстрэлу бяздомных жывёл і перайсці на іх стэрылізацыю і вакцынацыю. Як сведчыць вопыт іншых краін, такі шлях не толькі больш гуманны, але і значна больш дзейсны: не павялічваецца пага–лоўе непатрэбных жывёл, яны становяцца меней агрэсіўнымі падчас шлюбных перыядаў, не разносяць шкодныя інфекцыі. Ну і, нарэшце, трэба дабівацца змен у заканадаўстве, якія б далі магчымасць больш дасканала кантраляваць умовы ўтрымання дамашняй жывёлы.

Зразумела, на сёння галоўны прыярытэт — сабачы прытулак. З надзеяй чакаю, калі пачне працаваць такая “ўстанова” ў Смалявічах — там рэалізуецца пілотны праект такога кшталту. Да моманту, калі можна будзе выкарыстаць атрыманы вопыт арганізацыі справы, трэба шукаць валанцёраў, якія згадзяцца працаваць у прытулку. Пакуль маю трох аднадумцаў, што, канечне, мала. Але без справы не сядзім — шукаем гаспадароў для бадзяжных сабак. Некалькіх ужо ўдалося аддаць у добрыя рукі. Ну і падкормліваем чатырохногіх “бамжоў”: мы ж адказваем за тых, каго
імкнемся выратаваць.

Ад рэдакцыі: калі ёсць жадаючыя далучыцца да ініцыятывы Ганны Петрасян — яе нумар тэлефона 8 (044) 791-50-69.