Да 75-годдзя заснавання Магілёўшчыны Край любімы, сэрцу мілы…
Кожны з 21 раёна Магілёўшчыны мае сваю адметную гісторыю, непаўторныя мясціны, і “Асіповіцкі край” прапануе сваім чытачам завочна пабываць у розных куточках вобласці. Якім чынам? Вельмі проста: звернемся да жыхароў Асіповіччыны, якія родам з іншых раёнаў Прыдняпроўскага краю, каб яны расказалі пра
сваю малую радзіму.
Уладзімір ЯнкоўскI, кіраўнік
аддзялення ААТ “Белаграпрамбанк”:
— Цікавыя і самабытныя родныя Бялынічы, якія маюць 500-гадовую гісторыю з мноствам яркіх старонак. Захапляюць ужо самі легенды аб паходжанні населенага пункта. Па адной з іх, пасяленне заснавана славянінам Бялынам або яго сынамі і нашчадкамі — бялынічамі. Згодна з другой, узнікненне пасялення звязана з цудоўным начным ззяннем (Бялынічы — “белыя ночы”) святога абраза Багародзіцы, прынесенага на землі Беларусі кіеўскімі манахамі. Нездарма герб Бялынічаў і зараз упрыгожвае выява Божай Маці з дзіцём на руках у залатых адзеннях.
Тут заўсёды бурліла духоўнае і культурнае жыццё. Напрыклад, у пачатку XVII стагоддзя Сапегамі быў пабудаваны кармяліцкі манастыр з касцёлам, які пазней стаў буйным цэнтрам рэлігійнага жыцця ўсходняй Беларусі. На працягу некалькіх дзясяткаў гадоў пры манастыры працавала друкарня, пазней — гравёрны цэх. У XVIII стагоддзі праз Бялынічы праходзіў гандлёвы шлях, які звязваў цэнтр Беларусі і Расію.
Бялыніцкі раён вядомы многім беларусам як радзіма народнага мастака БССР і РСФСР Бялыніцкага–Бірулі, імя якога, дарэчы, носіць мастацкі музей у пасёлку.
Для мяне асабіста перш за ўсё Бялынічы не толькі цудоўны горад, дзе нарадзіўся, але і населены пункт, які мае асаблівую каштоўнасць — Заазерскі запаведнік. У паўночна-заходняй частцы раёна размяшчаецца ланцуг азёр ледніковага паходжання, якія злучаны паміж сабою падземным цячэннем. Кожны год на возеры Хотам’е (Святое), напрыклад, ладзіцца самае старажытнае, напоўненае таямніц, свята Купалле. Яшчэ ў запаведніку знаходзяцца старажытныя каменныя крыжы. Да цяперашняга часу вучоныя не ведаюць, адкуль яны ўзяліся сярод лесу. Самая папулярная версія — крыжы абазначаюць месцы старажытных пахаванняў.