Осиповичи. Раньше и сейчас

Раней і зараз
Пасажырскі пуцеправод
Пешаходны пуцеправод на чыгуначнай станцыі Асіповічы якраз зараз у чарговы раз мяняе вонкавы выгляд. Змена не радыкальная, аднак наспеўшая: замест празрыстага даху (дакладней — першапачаткова празрыстага, але выпаленага сонцам да брудна-шэрага колеру) ён у хуткім часе схаваецца пад новым, на гэты раз жоўта-карычневым, “парасонам”.
…Усе памятаюць, што амаль адразу пасля здачы ў эксплуатацыю гэтае збудаванне выклікала незадаволенасць слізкім пакрыццём пешаходнай дарожкі, адсутнасцю пандусаў для з’езду дзіцячых калясак і веласіпедаў, іншымі дробнымі канструкцыйнымі пралікамі. Аднак асіпаўчане сваім “новым мостам” ганарыліся. І не без прычыны: гэта быў першы пуцеправод такога тыпу на ўсёй Беларускай чыгунцы, і, галоўнае — ад свайго папярэдніка ён адрозніваўся, як слова “лятаць” ад слова “поўзаць”.
Напэўна, параўнанне можна было падабраць больш удалае, аднак кожны, хто паспеў хоць раз прайсціся па “старым мосце” ў дождж, снегапад ці калі ў чарговы раз спарахнеў насціл з дошак, з ім пагадзіцца.
Па словах асіповіцкіх старажылаў, “стары” пешаходны пуцеправод узнік пасля Вялікай Айчыннай і часткова будаваўся з, так бы мовіць, другаснай сыравіны. Адпрацаваўшыя рэсурс чыгуначныя рэйкі, многія з якіх былі выпушчаны яшчэ да 1917 года, складалі значную частку яго канструкцыі. Аднойчы на гэтым збудаванні адбылася незвычайная падзея, якая папоўніла спіс гарадскіх легенд. Напачатку 60-х гадоў асіповіцкі гарнізон меў найвышэйшую колькасць асабовага саставу, і значныя кантынгенты вайскоўцаў рэгулярна пераходзілі па мосце з паўднёвай часткі Асіповічаў, каб патрапіць на чыгуначны вакзал. Аднойчы запоўнены шчыльнай салдацкай калонай пуцеправод пачаў разгойдвацца з нарастаючай амплітудай: кіруючы маршам афіцэр, відаць, забыў аддаць абавязковую ў такіх абставінах каманду “праз мост ісці не ў нагу”…
Новы пуцеправод быў здадзены ў эксплуатацыю ў пачатку 2000-х, а потым спатрэбілася яшчэ амаль дзесяць гадоў, каб пазбавіць яго ад узгаданых вышэй “дзіцячых хвароб”. І ўсё ж у выніку атрымалася як трэба: трывала, зручна, бяспечна, прыгожа і нават крышачку футурыстычна. Нагадвае хуткасны тунэль у будучыню…
Фото Дмитрия Саврицкого