Таццяна
Рудэнка нарадзілася ў
горадзе Асіповічы. Скончыўшы сярэднюю школу, працавала тэлеграфісткай раённага
вузла сувязі. З 1995 года працуе памочнікам выхавацеля ў
спецшколе-інтэрнаце. Пісаць пачала з 2000 года. Яе вершы не раз друкаваліся ў
раённай газеце і іншых перыядычных выданнях: “Беларуская думка”, “Алеся”, “Во
славу Родины”, “Могилёвские ведомости”, “Женский калейдо-скоп”, “Преображение”,
“Семейный очаг”, “Любимая”, “Двое”. Яна — аўтар зборніка вершаў “Я живу, я
надеюсь и верю…”, выдадзенага ў 2001 годзе, пераможца Асіповіцкага гарадскога
творчага конкурсу “Паэты роднаму гораду” 2002 года. У лютым 2003 года стала
членам Беларускага літаратурнага саюза “Полоцкая ветвь”. Тады ж выйшаў у свет
яе другі зборнік вершаў “Кошка-ночь”. Піша ў асноўным на рускай мове. На рад яе
вершаў мясцовым кампазітарам Віктарам Шышкаўцом былі напісаны песні. У лютым
2004 года выйшаў зборнік вершаў “Мой материк”.

Анатоль Тамашэўскі нарадзіўся 3 студзеня
1943 года ў вёсцы Ваўканосава Круглянскага раёна Магілёўскай вобласці. З 1966
года працаваў рабочым БУ-91 будтрэста № 12 г. Магілёва, з наступнага — у
рэдакцыі Круглянскай раённай газеты “Сельскае жыццё”. 1973-77 гады — слухач
Мінскай вышэйшай партыйнай школы, з 1980 года — галоўны рэдактар асіповіцкай
раённай газеты. Член Саюза журналістаў. У 1992 годзе яму прысвоена званне
“Заслужаны работнік культуры Рэспублікі Беларусь”. Узнагароджаны медалём “За
доблесную працу ў азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння У.І.Леніна”,
Ганаровымі граматамі Міністэрства інфармацыі, Магілёўскага аблвыканкама,
райвыканкама і раённага Савета дэпутатаў. Яго вершы і гумарэскі друкаваліся ў
мясцовай, абласных і рэспубліканскіх газетах, часопісе “Вожык”. У іх ліку —
“Хто як разумее”, “У лазні”, “Васількі”, “Жонка на дыеце”. Па назве апошняга
выдадзена кніга. На яго вершы напісана нямала песень В.Шышкаўцом: “Куточак
мілай Беларусі”, “Па-над рэчкай туманы”, “Сны ветэрана”, “Воінам-вызваліцелям”,
“Дзень добры, Асіповічы мае!”, “Песня пра Ялізава” і інш.

Марыя Цімінская нарадзілася ў ліпені ў
1937 года ў вёсцы Вялікая Гарожа. Выхаванка Свіслацкага дзіцячага дома з 1946
года. У 1953 годзе там жа скончыла сямігодку, праз пэўны час — педагагічны
інстытут. 30 гадоў працавала ў Дзераўцоўскай школе. Піша вершы, прыпеўкі, якія
сама і спявае, збірае народныя выслоўі. Дыпламантка рэспубліканскага фестывалю
“Звіняць цымбалы і гармонік”. Выдала зборнік вершаў “На струнах маёй душы”, у
якім адлюстраваны яе няпросты жыццёвы лёс, боль і радасць, каханне і смутак,
замілаванне і любоў да роднае зямлі — шчырыя пачуцці сэрца, якому так хочацца
цеплыні…

Васіль Шабалтас нарадзіўся 15 жніўня 1936
года ў вёсцы Курыцічы Петрыкаўскага раёна Гомельскай вобласці. Малалетнім
хлопчыкам разам з сям’ёй быў вывезены на прымусовыя работы ў Германію.
Спрабаваў пісаць вершы яшчэ ў школе — першы быў надрукаваны ў газеце “Піянер
Беларусі”. Вучыўся ў Мар’інагорскім сельскагаспадарчым тэхнікуме, потым
пераехаў у Расію і паступіў ў Маскоўскі політэхнічны тэхнікум. Працаваў
галоўным канструктарам на швейнай фабрыцы, завочна вучыўся — да 4 курса — на
аддзяленні Маскоўскага політэхнічнага інстытута. З 1960 г. жыў і працаваў на
Браншчыне ў г. Новазыбкаве. Друкуе свае першыя апавяданні ў раённай газеце і
абласной “Брянский рабочий”. У 1981 годзе выходзіць у свет яго першы зборнік
апавяданняў “Знакомство”, у 1983 г. — зборнік апавяданняў і аповесцей
“Экзамен”.

З 1983 г. жыве ў Асіповічах. Надрукаваў звыш 50
апавяданняў і гумарэсак на літаратурнай старонцы раённай газеты. У 1993 го-дзе
стаў членам Саюза пісьменнікаў Рэспублікі Беларусь. Выйшлі з друку кнігі прозы
— “Знакомство”, “Экзамен”, “Плата за страх”, “Душегуб”, “Злой дух”, “Белобок,
“Ночной вызов”, “Адпомсціць і выжыць”, “Цветы для печали”. Асноўная тэматыка
яго творчасці — памяць аб вайне, лёс чалавека, жыццёвыя абставіны, у якія той
трапляе. Зараз працуе над раманам “Гарачая лазня”.