Мінулым летам газета расказвала аб тым, што ў
нашым горадзе адкрылася ПВУП “Відэлія”, якое выпускае гарсэтныя
вырабы з маркай сусветна вядомага брэнда “Мілавіца”.

І вось мінуў год. Як жа развіваецца
прадпрыемства, чым жыве? Звяртаемся да кіраўніка “Відэліі” Аксаны
Бужынскай і чуем у адказ:

— Пачыналі работу 20 швачак, затым іх стала
ўдвая больш. На сёння за машынкамі працуюць 60 дзяўчат. Інтэнсіўнасць і
прадукцыйнасць працы таксама выраслі. Калі напачатку нас радавалі 7 тысяч
вырабаў за тыдзень, то цяпер выпускаем 35-40 тысяч. І гэта не мяжа.

Што стрымлівае рост вытворчасці? Адсутнасць
плошчаў. Хацелася б пашырыцца, а тэрыторыі не хапае. Пакуль не можам знайсці
іншага месца для размяшчэння вытворчых памяшканняў.

Спадзяёмся, што пытанне ўрэшце вырашыцца
станоўча і жыхаркі раёна — а працуюць на прадпрыемстве менавіта жанчыны, якім
значна цяжэй, чым прадстаўнікам моцнага полу, знайсці месца работы — атрымаюць
магчымасць працаўладкавацца. Прычым, нават тыя, хто не мае ніякай кваліфікацыі
— прайсці навучанне можна непасрэдна на рабочым месцы.

Развіццё швейнага прадпрыемства мае немалое
значэнне і для прэстыжу горада, а таксама будзе служыць вырашэнню дзяржаўнай
праграмы імпартазамяшчэння. Як прызналася Аксана Валянцінаўна, пры наяўнасці вытворчых
пло-шчаў у горадзе будзе асвойвацца выпуск трыкатажу. Жыхары Асіповіччыны з
задавальненнем набывалі б джэмперы, майкі, світары мясцовай вытворчасці замест
таго, каб ісці на базар за кітайскімі рэчамі. Але пакуль, на жаль, вялікага
вырабу айчыннага трыкатажу ў нашым рэгіёне не назіраецца.

Зараз працаўніцы “Відэліі” шыюць
якасную жаночую бялізну. Асартымент мяняецца. Асвойваюцца новыя мадэлі. Цяпер 4
з іх знаходзяцца на патоку, а ўсяго іх удвая больш.

У цэху многа маладых дзяўчат, ёсць і жанчыны
больш сталыя. Асноўны касцяк застаўся, пакідаюць рабочае месца толькі аматары
“зялёнага змія” ці тыя, хто прыйшоў па лёгкі хлеб, а работа тут
даволі напружаная. Практыку прахо-дзяць навучэнкі мясцовага і Бабруйскага
каледжаў, якія маюць высокую прадукцыйнасць працы і намер прыйсці сюды пасля
заканчэння вучобы.

Тым, хто жадае працаваць належным чынам,
кіраўніцтва ідзе насустрач, забяспечвае максімальна спрыяльныя ўмовы. Так, калі
пачынаючая швачка не выконвае план з-за адсутнасці вопыту, ёй даплачваюць да
мінімальнай зарплаты, якая складае на прад-прыемстве паўтара мільёна рублёў. I
так — на працягу 3-4 месяцаў, пакуль работніца выйдзе на належную
прадукцыйнасць. На якім яшчэ прадпрыемстве забяспечваецца такі клопат аб
людзях? Калі ж вопыт ёсць, працаўніцы зарабляюць і больш за 2,5 мільёна рублёў.
Графік работы таксама дыферэнцаваны. У асноўным усе працуюць па два дні, потым
столькі ж адпачываюць, але калі жанчына мае маленькіх дзяцей, якія наведваюць
дзіцячы сад, яна можа працаваць у адну змену, а па суботах і нядзелях мае
выхадныя.

У стварэнні аднаго бюст-гальтара прымае
непасрэдны ўдзел 20-25 чалавек — гэта не лічачы майстра, інструктара вытворчага
навучання, начальніка ўчастка, кантралёра гатовай прадукцыі. Кожная швачка
выконвае пэўную аперацыю. Ёсць больш складаныя, якія па-трабуюць працяглага
часу выканання. Тады на 1 пачак — 20 вырабаў — ідзе больш гадзіны, а на такой
аперацыі, як прышыванне банцікаў, за гадзіну можна выканаць і 8 пачак.

Напрактыкаванымі рухамі швачкі адпраўляюць адзін
выраб за другім у каробку, якую пры напаўненні тут жа падхоплівае майстар і
перадае на іншую лінію. Калі вырабы цалкам гатовы, яны трапляюць да кантралёра
гатовай прадукцыі, які дэталёва вывучае якасць. На “Мілавіцы” АТК
яшчэ раз правярае правільнасць выканання, і пры наяўнасці дэфектаў выраб
вяртаецца на перапрацоўку, а ў кантрольным талоне пазначаны выканаўцы ўсіх
аперацый, якія і выпраўляюць дапушчаны брак. Такое, дарэчы, здараецца нячаста,
практычна ўсё ідзе толькі першым гатункам. “Якасць гарантуецца!” — у
гэтым упэўнены і майстар Юлія Данілава, і кантралёры гатовай прадукцыі Ірына
Сасім і Ганна Ніцкая, і інструктар вытворчага навучання Галіна Швед.

Калі вы ў чарговы раз будзеце набываць новую бялізну,
зірніце на этыкетку. Убачыце “Мілавіцу” — і цалкам магчыма, што гэты
прыгожы і зручны гарсэтны выраб выканалі клапатлівыя рукі асіповіцкіх швачак.