На парадак дня чарговага пасяджэння
райвыканкама, якое прайшло 28 мая пад началам старшыні Пятра Шукаловіча, было
вынесена тры пытанні:”Аб прычынах гібелі дзяцей на пажары 21 мая 2012
года”, “Аб падрыхтоўцы народнай гаспадаркі раёна да работы ў асенне-зімовы
перыяд 2012-2013 гадоў” і
“Аб рабоце спецыялізаваных арганізацый па эксплуатацыі і ўтрыманні
дарожна-вулічнай сеткі”.

I ўсе — з удзелам кіраўнікоў-спецыялістаў, якіх
вызначанае для разгляду тычылася непасрэдна. Не адзін з якіх не проста
запрашаўся Пятром Яфімавічам за трыбуну з тлумачэннямі, а і пакінуў залу пасля
размовы “па душах” з пакараннем.

Падрабязную інфармацыю аб нядаўняй трагічнай
смерці на пажары ў адным з гарадскіх дамоў гаспадыні і трох яе непаўналетніх
дзяцей зрабіў намеснік старшыні райвыканкама Аляксандр Шаўлюга. Разгледзеўшы
адпаведнае прадстаўленне пракуратуры раёна і заслухаўшы шэраг пасадавых асоб,
члены райвыканкама пастараліся дасканала высветліць усё звязанае з няшчасцем і
сышліся на тым, што работа суб’ектаў прафілактыкі раёна па выкананні ўзгаданага
заканадаўства, накіраванага на абарону правоў і законных інтарэсаў дзяцей, якія
жывуць у няўдалых сем’ях, недастатковая. Як вынік — шэраг вымоў тым, хто за яе
адказвае, і прыняцце канкрэтных мерапрыемстваў па выпраўленні недахопаў і
недапушчэнні падобнага ў далейшым.

Дбайны гаспадар, як вядома, сані заўсёды рыхтуе
летам, таму і разгляд вынікаў работы народнай гаспадаркі раёна мінулай зімой з
зацвярджэннем да-кладнага плана падрыхтоўкі да будучых халадоў якраз да часу.
Праблемных момантаў у камунальнікаў заўсёды хапае, таму і трэба менавіта цяпер
мэтанакіравана заняцца “вузкімі месцамі”, каб не прыйшлося потым у неспрыяльных
умовах кусаць сябе за локаць.

Зацверджаныя мерапрыемствы паступовага
выпраўлення недахопаў на нашых вуліцах-дарогах будуць трымацца пад асаблівым
кантролем — не паспееш азірнуцца, як прыйдзе час сустракаць 140-годдзе горада.
У гэтым члены райвыканкама пры разглядзе апошняга пытання былі аднадушнымі, і
крытыкі Сяргею Семянцову, галоўнаму па яму дакладчыку, прыйшлося выслухаць
шмат. Выніковая “ўзнагарода” за работу — вымова, і такая ацэнка дзейнасці
арганізацый і службаў, за якія намеснік старшыні райвыканкама адказвае
персанальна, зразумелая: “прыязных” месцаў у горадзе і сельскай мясцовасці
нават залішне. Прычым, навядзенню парадку там, як і наогул вырашэнню многага па
добраўпарадкаванні Асіповіччыны, перашкаджае якраз не грашовае пытанне, а
адносіны да справы тых, хто навядзеннем парадку і павінен займацца па сваіх
службовых абавязках. Кіраўнік раёна ўжо проста стаміўся “тыкаць пальцам” у
шматлікія хібы, падобным справяд-ліва абураюцца людзі, а асобным начальнікам,
выходзіць, усё як з гусі вада. Цяжка, няма з кім працаваць? Але калі чалавеку
паступае прапанова ўзначаліць пэўны ўчастак работы і ён дае згоду на кіруючую
пасаду, то тым самым бярэ на сябе і вялікую адказнасць. I запэўнівае, што
справы не “заваліць”, праблемныя моманты абавязкова будуць здымацца. Не
“цягнеш” і сам не маеш смеласці ў гэтым прызнацца? Што ж, тады з
высокай пасадай прыйдзецца развітвацца ўжо не па ўласнай ініцыятыве…