Выхад на пенсію — складаны сацыяльны працэс,
сцвярджаюць навукоўцы. Мяняецца ўклад, распарадак і рытм жыцця. Ужо не трэба
раніцай спяшацца на работу, перажываць за выкананне плана, справаздачу, тэрміны
і якасць. Затое з’яўляецца многа часу, які трэба напоўніць новым зместам. Як жа
спраўляюцца з гэтым нашы землякі?

Марыя Маркаўна Фёдарава:

— Заўсёды любіла займацца грамадскай работай.
Звеннявая, сакратар камсамольскай арганізацыі, рэдактар сценгазеты, член
прафкама… Працягваць можна бясконца. А яшчэ з маладых гадоў пела ў хоры, наш
музычны калектыў ездзіў з выступленнямі па гарадах і вёсках. Таму, калі выйшла
на пенсію і атрымала больш вольнага часу, пайшла ў хор сваёй ветэранскай
арганізацыі медыкаў. Цяпер мы часта збіраемся разам, спяваем. Стала наведваць
гурток вышывання стужкамі, зараз асвойваю камп’ютарную грамату. З сястрою любім
прагулкі на свежым паветры, унукі забаўляюць. Таму сумаваць няма калі.

Антон Iванавіч МатусевIч:

— Пасля адведзенага тэрміну папрацаваў у
бальніцы два гады і пайшоў на заслужаны адпачынак. Адбылося гэта ў 2004-м, але
без работы не застаўся. Свой дом, агарод, падсобная гаспадарка займаюць шмат
часу. Таму, як і калісьці, устаю рана, цэлы дзень на нагах. А вось што палепшылася
з выхадам на пенсію, дык гэта адсутнасць начальства, праверак і розных паперак.
Сам сабе гаспадар, вольна распараджаешся сабой, праца — у радасць…

Ніна Міхайлаўна ЗаI-кIна:

— Пры жаданні заўсёды можна знайсці сабе занятак
па душы. Мне даверылі кіраўніцтва ветэранскай арганізацыяй камбіната бытавога
абслугоў-вання, дзе прарабіла шмат гадоў, таму заўсёды занята справай. Але
складана сабраць людзей для якога-небудзь мерапрыемства — з гадамі становяцца
цяжкімі на пад’ём. Пажадала б ветэранам працы быць больш энергічнымі. А яшчэ я
ўжо каля 48 гадоў ваджу машыну, люблю пахадзіць па лесе, “папаляваць”
на грыбы. Жыццё працягваецца!

Людміла Iосіфаўна ФIлIпчык:

— Развітаўшыся з працоўнай дзейнасцю,
абрадавалася, што нарэшце змагу выспацца, паглядзець серыялы. Займаюць
агародныя клопаты. Вельмі люблю наведваць тэатры. Цяпер больш часу для
“культурнага жыцця”: разам з дзецьмі нядаўна пабывала на
“Кармэн” у оперным, з радасцю паглядзела “Блакітную камею”
ў музычным тэатры.

…Нельга не парадавацца за землякоў, якія
стараюцца пераадольваць усе кругаверці лёсу і рабіць сваё жыццё цікавым і
насычаным!