6 ліпеня споўніўся роўна год, як Ігар Міхайлавіч
ЛогвIн стаў начальнікам Асіповіцкага раённага аддзела па надзвычайных
сітуацыях. Сам ён прызнаецца, што гэты перыяд даўся яму досыць цяжка. Звычайна
колькасць пажараў і загінуўшых людзей з кожным годам памяншаецца, але сёлета
было цалкам наадварот. Толькі за першае паўгоддзе ў раёне адбыліся 42 пажары,
тады як летась за такі ж час — 32. І калі на чэрвень 2010 года ў агні ніхто не
загінуў, то на чэрвень 2011 года — ажно 9 чалавек.

— Прыкладна раз на 5-6 гадоў магчымы падобны
“пажарны” ўсплёск, — тлумачыць ён. — 
Прычым, зараз ён характэрны для ўсёй вобласці. І Асіповіччына са сваімі
лічбамі ўсё-такі знаходзіцца ў канцы спіса “гарачых” рэгіёнаў Ма-гілёўшчыны.

— Хто сёлета гарэў больш: горад ці раён? І па
якіх прычынах?

— Большасць пажараў прыпала на раён: з 42
выпадкаў — 31. Прычым гарэлі ў асноўным (40 пажараў) прыватныя аб’екты і жылы
сектар. У рэйтынгу прычын лідзіруе неасцярожнае абыходжанне з агнём — 23
выпадкі, затым ідуць праблемы з пячным ацяпленнем — 9, устаноўленыя падпалы і
праблемы з электраабсталяваннем — 2, парушэнне правілаў эксплуатацыі газавых
прыладаў — 1. Да слова, сёлета з 9 загінуўшых 8 знаходзіліся ў стане
алкагольнага ап’янення. Цудоўна, канешне, што продаж пладова-ягадных напояў
абмежавалі ў часе, але ўсё роўна людзі п’юць багата. Зусім нядаўна па вуліцы
Якуба Коласа быў выпадак задымлення. Калі мы патрапілі ў хату, не адразу
знайшлі гаспадыню, якая спала, накрыўшыся коўдрай з галавой. Якраз побач з ёю
тлела канапа. Прычына пажару — непатушаная цыгарэта. Так людзі “пракурваюць”
дамы…

На шчасце, у гэтым годзе не было сітуацый, каб
пажар пачынаўся з-за дзіцячых гульняў з запалкамі. Гэта звязана, у тым ліку, і
з прыходам новага інспектара групы прапаганды і навучання Уладзіміра Язянкова,
які ўзмацніў прафілактычную працу з навучэнцамі і педагогамі ў адукацыйных
установах.

— Ці пашырылася прафілактыка ў жылым сектары?

—  З
гэтага года такой прафілактыкай займаецца ўжо не ўвесь састаў райаддзела, як
гэта было раней, а толькі асобы са статусам дзяржаўнага пажарнага наглядчыка —
інспектары. Яны ўжо не толькі інфармуюць і папярэджваюць, але могуць і
аштрафаваць. З аднаго боку, такое новаўвядзенне — палёгка для пажарных і
вадзіцеляў. З другога боку, дадатковая нагрузка на нашых інспектараў. На
сённяшні дзень у штаце іх усяго шэсць на чале з начальнікам  інспекцыі. Акрамя іх, статус дзяржаўнага
пажарнага наглядчыка мае ўвесь афіцэрскі састаў. Параўнайце самі, калі раней 12
тысяч аб’ектаў “абслугоўвалі” 80 чалавек, то зараз усяго 15. Нагрузка проста
каласальная!

— Якім абнаўленнем матэрыяльна-тэхнічнай базы
можаце пахваліцца? І чаго яшчэ не хапае?

— Пры дапамозе абласнога пажарна-тэхнічнага
Цэнтра ўласнымі сіламі зрабілі на адзін з аўтамабіляў надбудову, прасцей
кажучы, замянілі кузаў. Укамплектавана вадалазная служба і пазаштатная
хімічна-радыяцыйная ахова. У планах — замяніць уязныя вароты і ўсе вокны.
Катастрафічна не хапае бензаінструментаў. Напрыклад, гідраўлічныя нажніцы ў нас
адны, хаця павінны быць на кожным пажарным аварыйна-выратавальным пасту.
Багата аварый здараецца на шашы Мінск-Гомель, таму мы нярэдка выязджаем туды са
сваім інструментам. Таксама ёсць недахопы і ў штаце: зараз не хапае двух
вадзіцеляў. І, натуральна, інспектараў.

— Напярэдадні Дня пажарнай службы што пажадаеце
сваім калегам?

— Здароўя, шчасця і, канешне, мужнасці. Калі мы
хворыя і нешчаслівыя, гэта адбіваецца як на сям’і, так і на рабоце. А паколькі
час зараз клопатны, а нас у любы момант могуць “выцягнуць” са сваіх спраў па
трывозе, трэба не забываць: ўсё, што ні робіцца, усё да лепшага!

Гутарыла Ганна МАЦКЕВІЧ.