Пасля нядзельнай перамогі над Жлобінам у
турнірнай табліцы наша футбольная каманда з 13 ачкамі размяшчаецца на 12
пазіцыі, а Дзмітрый Мігас з пяццю забітымі мячамі ўваходзіць у дзясятку лепшых
бамбардзіраў. Таму, як адзначае трэнер “Асіповічаў” Аляксандр Кончыц, яшчэ рана
казаць, як размяркуюцца месцы ў гэтым сезоне, і “крыж” на “Асіповічах” ставіць
тым больш не варта, усе настроены рашуча і гатовы “біцца” да канца.

— Сёння ў другой лізе няма відавочных лідараў і
аўтсайдараў, — працягвае Аляксандр Мікалаевіч, — адна толькі “Ліда” ідзе без
паражэнняў. Аднак у сустрэчы з лідчанамі мы прайгралі з лікам 1:2, прычым другі
гол яны забілі на апошніх хвілінах. Канешне, былі і матчы, у якіх сапернікі
бясспрэчна перагульвалі, як было з “Забудовай” (Мала-дзечна). Падчас той
сустрэчы нам забілі нерэальны гол з 30 метраў, які, верагодна, яго аўтар і не
паўторыць ужо ніколі. А з нашага боку, на жаль, хапала элементарных і грубых
памылак. Я б сказаў, што напачатку сезона каманда проста патрапіла ў “чорную”
паласу. Бо, яшчэ раз паўтаруся, у футболе немалую ролю адыгрывае банальнае
вязенне. Здаецца, у “перадсезонку” мы неблага падрыхтаваліся. Але пасля
некалькіх паражэнняў запар футбалісты псіхалагічна выматаліся, што не магло не
адбіцца на якасці гульні.

— Тры апошнія пераможныя матчы палепшылі
настрой?

— Канешне. Аднак ёсць яшчэ адзін важны фактар:
акрамя выступлення за футбольную каманду нашы ігракі яшчэ і працуюць. Пасля
гульні са “Жлобінам” мне сказалі, што Дзмітрый Крук згуляў горш, чым у
папярэднім матчы. Аднак, якім чынам ён, правы паў-абаронца, які пастаянна
знаходзіцца ў руху, мог выдатна адыграць? У восем ранку Дзіма вярнуўся з
работы, па-спаў да трох дня і выехаў на матч… І такі графік у паловы хлопцаў.
Таму траўма звязак Руслана Свірыдзенкі, якая выводзіць яго са строю, як
мінімум, на два тыдні, вельмі адчувальна адгукаецца на камандзе. Акрамя таго,
многія прыязджаюць на гульні за дзень: адпачываюць, высыпаюцца і выходзяць на
поле. А мы прыбываем за некалькі гадзін да сустрэчы… І пры гэтым “Асіповічы”
ўдзесяцёх перамагаюць “Вігвам”! Дарэчы, у сустрэчы са смалявіцкай камандай, на
мой погляд, з поля неабгрунтавана выдалілі нашага Уладзіміра Свірыдава. І гэта
не першы казус суддзяў…

— Якія яшчэ судзейскія рашэнні вас не
задаволілі?

— У хатняй гульні са слонімскім “Камунальнікам”
нам не залічылі гол, у выніку чаго прайгралі з лікам 1:3. Мы апратэставалі
рашэнне, падмацавалі яго відэазапісам гульні. Пратэст прынялі, рэчыцкага суддзю
Ішчанку адхілілі, аднак ачкі нам ужо не вярнуць! Зараз ідзе амаладжэнне
судзейскага саставу, што, несумненна, добра. Калі б на нас, як на падвопытных
трусах, не набівалі руку…

— Ці апраўдваюць чаканні маладыя ігракі?

— Калісьці мне казалі, што за каманду павінна
выступаць больш сваіх ігракоў. Не так даўно мы развіталіся з Аляксеем
Пірожнікам і будзем адпускаць Аляксандра Трушчанку, і ўжо зараз каманда
складаецца пераважна з мясцовых футбалістаў. Аднак некаторым нашым спартсменам
яшчэ як мінімум год трэба набірацца вопыту, каб дасягнуць узроўню сталых
ігракоў. Арцём Елезаранка і Яўген Прановіч здатны як на цудоўную гульню, так і
на грандыёзны правал. Жэня больш адказна ставіцца да трэніровак, таму і выходзіць
на поле часцей, а Арцёму яшчэ не хапае адказнасці. Аднак, мяркую, з іх могуць
атрымацца ігракі і не другой лігі. Калі ж казаць увогуле, то зараз замена часта
не прыносіць чаканага пад’ёму гульні…

— Наперадзе адказны матч з “Белтрансгазам”. Пры
сваім напружаным графіку жыцця ці змогуць  
спартсмены далей паказваць цікавыя гульні?

 —
Упэўнены, што змогуць. Ведаеце, калі б у футбалістаў не было вялікага жадання
гуляць і перамагаць, я б не стаў так казаць. Хочацца адзначыць вялікую
падтрымку балель-шчыкаў. У тым ліку дзякуючы ім, дух каманды не зломлены і,
спадзяюся, гульня ў Слоніме гэта прадэманструе.

Гутарыла Ганна МАЦКЕВІЧ.