“Аддаваць перавагу здароваму ладу жыцця,
займацца ўмеранай фізічнай працай, не пераядаць, своечасова звяртацца да
медыкаў, не дапускаць самалячэння”, — такімі на першы погляд зусім простымі,
але асабіста праверанымі шматгадовай практыкай парадамі, як быць здаровым, з
задавальненнем падзяліўся загадчык Вязаўніцкага ФАП Iван Фаміч Коктыш. А ён —
прафесіянал у сваёй справе: тры разы станавіўся першым сярод калег
Магілёўшчыны, узнагароджаны значком “Выдатнік аховы здароўя”, мае вышэйшую
кваліфікацыйную катэгорыю. Па выніках мінулага года ўзначальваемая ім установа
прызнана адной з лепшых на Асіповіччыне.

Вось ужо на працягу чатырох дзясяткаў гадоў
фельчар абслугоўвае свой участак. Гэта Вязаўніца, Малінаўка, Бозак, Лабковіца,
Пасекі, Семіровічы і Рафалін, а ў пераводзе на “душы” — 600 чалавек, з якіх
дзяцей да года — 10, да 14 гадоў — 108. Апошнім часам, у сувязі з узнікшым
дэфіцытам кадраў, Iван Фаміч не адмаўляецца яшчэ і ад Каменіч з чатырма бліжэй
ляжачымі вёскамі.

Быць сельскім медыкам — не проста работа, гэта
асаблівы спосаб жыцця з гуманістычнай яго філасофіяй. Мяркуйце самі: тут і
што-дзённы прыём, і патранаж дзяцей, і прышчэпкі, і арганізацыя дзейнасці
аптэчнага пункта. Апошні, дарэчы, значна прыбаўляе клопату — у пераліку каля
300 найменняў лекаў, за месяц рэалізуецца якіх на суму да 2,5 мільёна рублёў, —
затое значна спрашчае жыццё вяскоўцам: не трэба “зрывацца” ў горад, каб набыць
неабходныя пілюлі.

Асобна варта выдзеліць выклікі, якія могуць
напаткаць у любым месцы, пры любым надвор’і і ў любы час сутак. Канечне, зараз
пры экстранным выпадку можна цалкам паспадзявацца на “хуткую”, але, як кажа
Iван Фаміч, усё роўна самому трэба ўпэўніц-ца, што жыццю чалавека не пагражае
небяспека. Па дробязях жа лішні раз сваіх калег стараецца не турбаваць,
імкнецца ва ўсім раза-брацца спачатку сам, і толькі калі ўзнікаюць сумненні або
вострая неабходнасць, то абавязкова звяртаецца за дапамогай у раён: ставіць пад
пагрозу здароўе нельга.

На будучыню прафесіі сельскага фельчара Іван
Фаміч глядзіць з аптымізмам. Не параўнаць, у якіх умовах прыходзілася працаваць
раней: адсутнасць нармальных дарог ды тэлефонаў, магчымасці вызваць падмогу з
райцэнтра і г.д. Зараз усё па-іншаму. Змянілася многае, у тым ліку і метады
дыягностыкі — яны сталі больш хуткімі і дакладнымі, узята на ўзбраенне новая
апаратура. Адно толькі стала горш — вельмі многа рознай дакументацыі, якая
адымае шмат часу. Але патрабаванні ёсць патрабаванні — трэба выконваць.

Iван Фаміч добра ўмее ладзіць са сваімі
пацыентамі. Чалавек уважлівы і памяркоўны, ён карыстаецца за-служанай павагай у
землякоў. А як жа інакш? Сам, прыехаўшы некалі пасля заканчэння Баранавіцкага
медвучылішча маладым юнаком, прырос да асіповіцкай зямлі, да людзей, якія тут
жывуць…

Валянціна КОРБАЛЬ.