У Ялізаве яе ведаюць усе. I міма не праходзяць, задаюць пытанні, дзеляцца тым, што трывожыць. Напрыклад, чаму лічыльнікі на электраэнергію стаяць не ў кожным пад’ездзе, а адзін на ўвесь дом, хаця жыхары далёка не ўсе ашчадныя. Хтосьці прыпыняецца, каб высветліць, чаму ў час дажджу зацякае вада ў вентыляцыйную адтуліну, другі цікавіцца, калі працаўнікі РЭС будуць планава адключаць электрычнасць. Тэлефонныя ж званкі наогул паступаюць з інтэрвалам у некалькі хвілін.

У прамежках паміж імі і гутарым з майстрам ДУКВП “Райсэрвіс” Наталляй Вішкоўскай. Падтрыманнем у належным стане камунальнай гаспадаркі пасёлка яна займаецца ўжо больш за тры дзясяткі гадоў, таму ведае ўсе яе моцныя і слабыя бакі.

У пасёлку 13 чалавек працуе ў “Райсэрвісе”, і кожны мае свой участак работы. Вось, напрыклад, уборшчыкі дваровых тэрыторый прыбіраюць каля кантэйнернай пляцоўкі. Радуюць чысцінёй свежапафарбаваныя скрыні для цвёрдых камунальных адходаў і асобнага збору другасных рэсурсаў.

Наталля Iванаўна расказвае, што пасялкоўцы прызвычаіліся адсартоўваць макулатуру, шкло і ПЭТ-бутэлькі. Не так і многа збіраецца гэтай сыравіны, бо зараз усім арганізацыям даведзены ўласныя заданні, але ў агульныя кантэйнеры нічога з пералічанага амаль не трапляе, “свой” план усё ж удаецца выконваць.

Усяго ў Ялізава 87 кантэйнераў для смецця, па аўторках і пятніцах яго забірае машына спецыяльнага прызначэння, у прыватным сектары выстаўленыя мяхі — кожную другую і чацвёртую сераду. Міні-палігоны закрываюцца, ліквідуюцца несанкцыянаваныя звалкі, а таму дворнікам даводзіцца яшчэ змагацца і з грудамі галін, выкінутай мэбляй і іншымі буйнымі адходамі. Рабочыя па комплексным рамонце будынкаў і збудаванняў распілоўваюць іх, і ўсе драўляныя часткі звозяць у лазню.

Дарэчы, гэта амаль    адзіны населены пункт раёна, дзе захавалася такая памывачная ўстанова. Паліцца яна па суботах, і хаця кошт наведвання павысіўся, карыстаецца папулярнасцю сярод ялізаўчан. За дзень сюды прыходзіць 70-80 жыхароў. Ёсць заўзятыя парыльшчыкі, якія без гэтай працэдуры не ўяўляюць свайго жыцця, а таму наведванне парылкі для іх — своеасаблівы рытуал.

Дровы для лазні рабочыя нарыхтоўваюць самастойна, збіраюць для яе і каменне. Нядаўна правялі капітальны рамонт печы. Доўгі час сапраўднай гаспадыняй з’яўляецца Наталля Сівакова, якая падтрымлівае ва ўстанове парадак, прадае білеты. Працуюць там і 2 апальшчыкі.

На балансе “Райсэрвіса” ўтрымоўваецца яшчэ інтэрнат, у якім пражывае 70 чалавек, і жыллёвы фонд. Цяпер у інтэрнаце засталася толькі прыбіральшчыца, адсутнасць вахцёраў адбілася на знешнім выглядзе: разбілі стэнд, дзверы даводзіцца бясконца рамантаваць.

Жыллёвы фонд прадпрыемства налічвае 21 шматпавярхоўку ў пасёлку і 2 двухпавярховыя дамы ў Красным. На іх таксама праводзяцца адпаведныя работы. Рамонт пад’ездаў цяпер будзе весціся за кошт саміх жыхароў. На такіх умовах будуць абнаўляцца сёлета дамы № 52 і 54 па вуліцы Леніна і 101 па вуліцы Рамашкі. Таксама плануецца афарбоўка цокаляў, адмосткі і ўваходных груп многіх дамоў, агародж кантэйнерных пляцовак. Пакуль чысцяць вентыляцыйныя каналы ў будынках, а хутка і за касьбу прымуцца.

Стан дамоў у многім залежыць ад саміх жыхароў, лічыць Наталля Іванаўна. Напрыклад, пабудовы па Рамашкі, 101 і Лені-на, 37 адрозніваюцца ўзорнай чысцінёй і парадкам, у двары дома 33 па вуліцы Леніна людзі разбілі клумбы і вырошчваюць кветкі. Але пра ўсё жытло такога не скажаш…

Наогул майстар вельмі любіць свой пасёлак, дбае аб яго знешнім выглядзе і марыць аб тым, каб “ажыў” завод, жыццё ўвайшло ў звыклы рытм.

Iна Заскевіч. Фота Ніны Царык.